دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

شب سردی است و من افسرده
راه دوری است و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده
می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند زمن آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غمها
فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا با دل من
قصه ها ساز کند پنهانی
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر سحر نزدیک است
هر دم این بانگ بر آرم از دل
وای این شب چقدر تاریک است  ( ادامه )

از تو و فاصله بـا تو
از تو با حضوری دلتنگ
تنها مونده بغضی سنگیـن
که تو سینه میـزنه چنگ
این غم پنهونــی مـن
تو نـدونستی چه تلخه
این تو خود شکستن مـن
تو ندونستی چـه سخته
کاشکی بودی تا ببینی
لحظه هام بی تو میمیرن
واســه با تو نبودن
انتقام ازمـن میگیرن
حالا همصدا با یادت  ( ادامه )

وَ قَدرٌ بِالطوُسٌ یا اِله ها
مِن مُصیبَتٍ اَللَهتُ عَنَ الاَحشاءِ بِالصَّفَراتٍ
اِلَی الحَشرِ حَتّی یَبعَثُ اللهُ القائِمً
یٌفَرِجُ عَنَّ الغَمِّه وَ بِالکُرُباتٍ
عاشق عشق به هوای تو شد
کشته رضا به رضای تو شد
حنجره ها خون آلود است
قصه همین است تا بوده است
زهری چالاک در اقیانوس
ماه را کشتند در یک کابوس
نیلوفر در خواب مرداب
شمع کشته شود در مرگ آفتاب
تیغ هراسی بر رگ عشق
رود مصیبت در رگ عشق
برج کبوتر خالی نیست
منظره جز ویرانی نیست
خانه خراب است شیون او  ( ادامه )

پوشیده چون جان می روی
هر دم میان جان من
سرو خرامان منی
ای رونق بستان من
چون می روی بی من مرو
ای جانِ جان بی تن مرو
از چشم من بیرون مشو
ای شعله تابان من
پوشیده چون جان می روی
هر دم میان جان من
سرو خرامان منی
ای رونق بستان من
ای شعله تابان من
در پیش بی دردان چرا
فریاد بی حاصل کنم
گر شکوه ای دارم ز دل
با یار صاحب دل کنم  ( ادامه )

حیلت رها کن عاشقا
دیوانه شو دیوانه شو
وندر دل آتش درآ
پروانه شو پروانه شو
رو سینه را چون سینه ها
هفت آب شوی از کینه ها
وانگه شراب عشق را
پیمانه شو پیمانه شو
هم خویش را بیگانه کن
هم خانه را ویرانه کن
وانگه بیا با عاشقان
هم خانه شو هم خـانه شو
باید که جمله جان شوی
تا لایق جانان شوی  ( ادامه )

در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم
گرشکوه ای دارم زدل با یار صاحبدل کنم
در پرده سوزم همچو گُل درسینه جوشم همچو مُل
من شمع رسوا نیستم تا گریه درمحفل کنم
اول کنم اندیشه ای تابرگزینم پیشه ای
آخر به یک پیمانه مِی اندیشه راباطل کنم
زان دو ؛ ستانم جام را آن مایه آرام را
تاخویشتن را لحظه ای ازخویشتن غافل کنم
از گُل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او
تاچون غبارکوی او ؛ درکوی جان منزل کنم
روشنگری افلاکیم ؛ چون آفتاب از پاکیم   ( ادامه )

نوایی نوایی نوایی نوایی
الهی نماند نشان از جدایی
غمت در نهان خانه دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
خلد گر به پا خاری آسان برآید
چه سازم به خاری که بر دل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی
الهی نماند نشان ازجدایی
به دنبال محمل سبک تر قدم زن
مبادا غباری به محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی  ( ادامه )

ای مردمان بگویید آرام جان من کو
راحت فزای هرکس؛ محنت رسان من کو
نامش همی نیارم بردن به پیش هرکس
گه گه به نازگویم سرو روان من کو
در بوستانِ شادی هرکس به چیدن گُل
آن گُل که نشکنندش در بوستان من کو
جانانِ من سفر کرد با او برفت جانم
باز آمدن از ایشان ؛ پیداست ؛ آن من کو
هر چند در کمینه نامه همی نیرزم  ( ادامه )

چه کنم ای مـاه تابان
زغمت درشام هجران
چه کنم زغمت چون سازم
شده بسته رهِ پروازم
چه شود بـه بَرم بازآیـی
پر و بالِ دلم بگشایـی
شب همه شب در تاب و تبم
آمده بی تو جان به لبم
مهرت به جانم زد شرر
شد شعله ور درونم
چون حلقه زلـفِ تو سلسله جنونم
ز ازل بـر عشـقت زادم
ز فراقت در فریادم
تو بیا ای یار دیرین
به برم چون جان شیرین
مده چون زلفت بر بادم
به هوای تو چون فرهادم
شب همه شب شد نغمه گری   ( ادامه )

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
کجا گویم که با این درد جانسوز
طبیبم قصد جان ما توان کرد
بران سان سوخت چون شمعم که بر من
صراحی گریه و بربط فغان کرد
سرکوه بلند فریادکردم
علی شیر خدا را یاد کردم
علی شیر خدایا شاه مردان
دل ناشاد ما را شاد گـردان
بیا که بریم به مزار ملا ممد جان
مزار مولا علی آن شاه مردان
علی شیر خدا دردم دوا کن
مناجات مرا پیش خدا کن
چراغ آسمون نذر دل تو
هر جا عاشق دردش دوا کن   ( ادامه )