دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

گل ناز پرپر من
آخرین همسفر من
جای لب های قشنگت
مونده روی دفتر من
ای که شعر تلخ اشکات
قصه ی غربت من بود
عینهو نفس کشیدن
دیدنت عادت من بود
گل ناز پرپرم ای هم درد
به نبودنت باید عادت کرد
گل ناز پرپرم ای هم درد
به نبودنت باید عادت کرد
تو یه حرف تازه بودی واسه من
قصه ی دو نیمه و یکی شدن
تو به عشق یه معنی تازه دادی
تپش یه قلب و گرمای دو تن
گل ناز پرپرم ای هم درد
به نبودنت باید عادت کرد
گل ناز پرپرم ای هم درد
به نبودنت باید عادت کرد
میون دفتر شعرام
به تن سفید هر برگ (ادامه)

جغد بارون‌خورده‌ئی تو کوچه فریاد می‌زنه
زیر دیوار بلندی یه نفر جون می‌کنه
کی می‌دونه تو دل تاریک شب چی می‌گذره؟
پای برده‌های شب اسیر زنجیر غم ئه!
دل‌ام از تاریکی‌ها خسته شده
همه‌ی درها به روم بسته شده!
من اسیر سایه‌های شب شدم
شب اسیر تور سرد آسمون؛
پا به پای سایه‌ها باید برم
همه شب به شهر تاریک جنون!
دل‌ام از تاریکی‌ها خسته شده
همه‌ی درها به روم بسته شده!
چراغ ستاره‌ی من رو به خاموشی می‌ره
بین مرگ و زنده‌گی اسیر شدم باز دوباره؛
تاریکی با پنجه‌های سردش از راه می‌رسه
توی خاک سرد قلب‌ام بذر کینه می‌کاره (ادامه)

این پرنده مهاجر
همیشه عاشق پرواز
حالا با بالی شکسته
می خونه چه غمگین آواز
توی یک هجرت جمعی
دست بی رحم صیاد
اونو از جفتش جدا کرد
با تنهایی آشنا کرد
نجوای دو جفت عاشق
روی شاخه های تنها
شعری عاشقانه بود
صدای قشنگ بالش
تو فضای بی کرانه
بهترین ترانه بود
حالا تنها حالا خسته
با دلی از غم شکسته
بی صدا تر از همیشه
با خودش تنها نشسته
با صدای غم گرفتش
شعر تنهایی میخونه
سوز غمگین صداشو
اونی که تنهاست میدونه
این پرنده مهاجر
همیشه عاشق پرواز
حالا با بالی شکسته (ادامه)

این که مث رهایی یه ، گاهی یه قفل قفسه
این کیه این کیه که با من همنفسه واسه من مقدسه؟
گاهی بغض غربت و بیکسی یه ، پاری وقتها مث دلواپسی
این کیه این کیه که با من همنفسه واسه من مقدسه
مث خواب دم صبح مث گریه هق هقه
مث بوی جنگله یه عاشقه
گل نازلادنه یه عقیق روشنه
انگار این خود منه خود منه
این کیه این کیه که با من همنفسه واسه من مقدسه؟
نبض گل اقاقی یه -گاهی دروغه هوسه
این کیه این کیه که بامن همنفسه واسه من مقدسه؟
مث ترس از یه فرار توی خواب
مث لبخند یه عکس توی قاب
این کیه این کیه که با من همنفسه واسه من مقدسه (ادامه)

صدای تو صدای باد و بیشه
صدای من صدای کوه و تیشه
نگاه تو دمیدن ستاره
نگاه من غروب روی شیشه
تو هد هد سلیمونی رو شونم
من واسه تو نامه ی بی نشونم
تو پا به راه چلستون روزی
من اون شب سیاه بی ستونم
بی تو دلم یه بادبون پاره
غصه هامو به خاطرم میاره
با تو دلم یه آسمون روشن
با تو دلم پر از گل ستاره
ای تن تو بهار سبز گل پوش
بی تو منم اجاق سرد و خاموش (ادامه)

در بهار زندگی احساس پیری میکنم
با همه آزادگی فکر اسیری میکنم
بس که بد دیدم ز یاران به ظاهر خوب خود
بعد از این بر کودک دل سختگیری میکنم
در به رویم بسته اند از این و از آن خسته ام
من به جمع آشیان پاشیدگان پیوسته ام
ای خدای آسمان بهتر تو میدانی که من
بارها در راه او تا پای جان بنشسته ام
در بهار زندگی احساس پیری میکنم
با همه آزادگی فکر اسیری میکنم
شمع بودن . ذره ذره آب گشتن تابه کی
شمع بودن . ذره ذره آب گشتن تابه کی
راه پر خاشاک را . راه رفتن تا به کی
در به رویم بسته اند از این و از آن خسته ام
من به جمع آشیان پاشیدگان پیوسته ام (ادامه)

کمکم کن ای عشق نذار بمیرم
بذار که زنده باشم روتو ببینم
برس بدادم ای عشق دلم هلاکه
رسیدن تو از راه روز نجاته
تو بدادم برس عشق چشم انتظارم
هیچ ارزویی جز تو ندارم
کمکم کن تو ای عشق پرامو وا کن
بیمن این عشق عاشق صدام کن
عاشقم کن تو ای عشق اسمت قشنگه
یه عمره که دنیا سرت میجنگه
اگه عشقی نباشه دلسرگردونه
چه فایده داره اون دایکه خونه
هرچی که دارم من از تو دارم
تو زندگیمی دارو ندارم
باور ندارم هرچیکه دارم
میخوام رو سینه ات
من سر بذارم
کمکم کن تو ای عشق عاشقترینم
منو قربونیت کن ای نازنینم
هرچی دارم عزیزم من از تو دارم
تو همه زندگیمی دارو ندارم
تو بدادم برس عشق چشم انتظارم (ادامه)

ای عشق من ای زیبا نیلوفر من
در خواب نازی شبها نیلوفر من
در بستر خود تنها خفته ای تو
ترک من و دل ای مه گفته ای تو
ای دختر صحرا نیلوفر آه نیلوفر آه نیلوفر
در خلوتم باز آ نیلوفر آه نیلوفر آه نیلوفر
تویی نامهربان یا من
نکن جور و جفا با من
روم در کوه و صحرا
بلکه بین سبزه ها
ای نوگل دیر آشنا
یابم تو را یابم تو را
تویی نامهربان یا من
نکن جور و جفا با من
روم در کوه و صحرا
بلکه بین سبزه ها
ای نوگل دیر آشنا
یابم تو را یابم تو را
آسمانی دلبر من
عشق من نیلوفر من
ای عشق من ای زیبا نیلوفر من
در خواب نازی شبها نیلوفر من
در بستر خود تنها خفته ای تو
ترک من و دل ای مه گفته ای تو
ای دختر صحرا نیلوفر آه نیلوفر آه نیلوفر
در خلوتم باز آ نیلوفر آه نیلوفر آه نیلوفر
ای عشق من ای زیبا نیلوفر من
در خواب نازی شبها نیلوفر من
در بستر خود تنها خفته ای تو
ترک من و دل ای مه گفته ای تو
ای دختر صحرا نیلوفر آه نیلوفر آه نیلوفر
در خلوتم باز آ نیلوفر آه نیلوفر آه نیلوفر (ادامه)

دل مثل بلورم رو شکسته شکسته
غم اومده کنارم نشسته نشسته
یه حرفی برا گفتن
یه چشمی برا خفتننمانده
یه اشکی برا ریختن
رهی بهر گریختن نمانده
چه ها دیده که اینجوری شکسته
خدامیدونه و دل
بلا دیده که اینجوری شکسته
خدامیدونه و دل
خدایا
خدایا
پریشون و خرابم
ببخشا
ببخشا
اگه نامه سیاهم  (ادامه)

چه شورها که من به پا
ز شهناز می کنم
در شکایت از جهان به شاه باز می کنم
جهان پر از غم دلم
زبان ساز می کنم
ز من مپرس که چونی؟
دلی نشسته به خونی
ز اشک پرس که افشا نموده راز درونی
اگر که جان از این سفر
بدون دردسر
اگر به در برم من
به شه خبر برم من
چه حربه های نیرنگ
ز شان به بارگاه شه برم من، حبیبم (ادامه)