آزاد آزادم ببین چون عشق درگیر من است
دیگر گذشت آن دوره که تقدیر زنجیر من است
شاید نمی دانی ولی از خود خلاصم کرده ای
آیینه خالی فقط امروز تصویر من است
با عشق تو بر باد رفت آن آبروی مختصر ( ادامه )
نه این قرارمون نبود
تو بی خبر بری
من خسته شم که تو بی همسفر بری
نه این قرارمون نبود
من رنگِ شب بشم
تو سر سپرده شی
من جون به لب بشم
باور نمی کنم
این تو خودِ تویی
این تو که از خودش
بی خود شده تویی
باور نمی کنم عشق منی هنوز
گاهی به قلب من سر می زنی هنوز
وقتی زندونی تو هوس
مثل پروازی تو قفس ( ادامه )
ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ
ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺭﮒ ﻧﺒﺾ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﯾﺎﺑﻢ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ
ﺁﻣﺪﻡ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﺭﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﻢ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺎﺷﺎﮎ
ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ
ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻋﮑﺲ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻗﺎﺏ ﮐﻨﻢ ﺩﺭ ﯾﺎﺩﻡ
ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻧﺘﺮﺳﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﺸﻨﻮﯼ فریادم
ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﺸﺖ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﻟﺮﺯید
ﻭ وقتی ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﯿﺪ ( ادامه )
عاشقم من عاشقی بی قرارم
کس ندارد خبر از دل زارم
آرزویی جز تو در دل ندارم
عاشقم من عاشقی بی قرارم
کس ندارد خبر از دل زارم
آرزویی جز تو در دل ندارم
من به لبخندی از تو خرسندم
مهر تو ای مه آرزومندم
در تو پابندم ( ادامه )
با ﺗﻮﺍﻡ ﺍﺑﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﮐﻦ
ﺩﻧﯿﺎ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩ ﻭ ﺯﻧﺪﻭﻥ ﻣﻨﻮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﮐﺎﺵ هوا ﺍﺯﻡ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺍﺳﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﮐﻦ
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺷﻼﻗﻪ ﻭ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺍﯾﻨﺠﺎ آﺳﻤﻮﻥ ﮐﻮﺗﺎﻫﻪ
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺳﻘﻒ آﺭﺯﻭ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﯾﻪ آﻫﻪ
ﻣﻦ ﺍﺳﯿﺮﻡ ﺍﻣﺎ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺗﻮ ﺍﺳﺎﺭتِ ﻏﺮﻭﺭه
آﺭﺯﻭﻣﻪ ﭘﺮ ﮐﺸﯿﺪﻥ وطنِ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﻭﺭﻩ
ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻡ ﺍﺑﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﮐﻪ ﺗﻨﺖ ﺩﺍﻍ ﺯﻣﯿﻨﻪ
ﺭﻭﯼ آﻓﺘﺎﺑﻮ ﻧﭙﻮﺷﻮﻥ ﺑﺬﺍﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻪ
ﻣﺎ ﻣﯽ خوﺍﺳﺘﯿﻢ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻢ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ
ﻣﺜﻞ ﻋﺎﺷﻘﺎﯼ قصه ﺩﻝ ﺑﻪ آﺳﻤﻮﻥ ﺑﺒﺎﺯﯾﻢ ( ادامه )
اتفاق افتاد دست من نبود
من نفهمیدم چرا عاشق شدم
ساده تر از اونی که فک می کنی
بی دلیل و بی هوا عاشق شدم
قلب من یک عمر با من بوده و
تازه فهمیدم کجاس کارش چیه
تازه فهمیدم همه افسانه ها
شعر ها معجزه ها کار کیه
من نمی دونم چرا حس می کنم
این روزا احوال من بهتر شده
فرق کرده خنده هام و گریه هام ( ادامه )
دنیا ما رو نخواست ما هم نخواستیم
بیرون بریم چرا تو دنیا واستیم؟
بریم یه جا که خورشیدش دروغ نیست
اونجا که ماه می خنده بی فروغ نیست
اونجاییکه بی منته زمونه
زندگی رو می سازیم عاشقونه
اونجاییکه بی منته زمونه
زندگی رو می سازیم عاشقونه
دنیا حساب کتاب داره نخواستیم
سوال بی جواب داره نخواستیم
غصه داره، عذاب داره نخواستیم
این همه پیچ و تاب داره نخواستیم
دنیا ما رو نخواست ما هم نخواستیم ( ادامه )
چقد خوبه که تو هستی
چقد خوبه تو رو دارم
چقد خوبه که از چشمات
می تونم شعر بردارم
تو که دلواپسم میشی
همه دلواپسیم میره
شاید این واسه تو زوده
یا شاید واسه من دیره
واست زوده بفهمی من
چرا آواره ی دردم
واسم دیره از این خلوت
به شهر عشق برگردم
واسم دیره پشیمون شم
چه خوبه با تو شبگردی
واست زوده بفهمی که ( ادامه )
تازه داشتم سر میذاشتم روی شونه هات که رفتی
تازه داشتم گل میکاشتم روی گونه هات که رفتی
تازه داشتم با نگات جون میگرفتم کام دل از چرخ گردون میگرفتم
تازه داشتم به امید مهربونیت غصه از دل پریشون میگرفتم
تازه داشتی گل میگفتی غصه هامو میشنفتی
شک نداشتم میگی آخر توهم از چشام میافتی
نکنه رسیده اونروز که نگاه ازم بگیری ( ادامه )
به سحر مرغ حق زد این ترانه
که جهان سر به سر بود فسانه
مخوری تو فریب رنگ دنیا
سر سازش ندارد این زمانه
بده ساقی آن شراب معرفت سوز
تو بزن مطرب نوای عارفانه
که اگر ماند زتو نام و یادی
بود این تفصیر عمر جاودانه
تو به زخمه ی تار با نوای بسیار دل خسته بسپار
راه غیر هموار معبری پر از خار منو عمرو تکرار
دیگر صدای مرغ عشق سرود عاشقانه نیست
شور شر دلدادگی در شعر و در ترانه نیست
در گیر و دار روزگار در هر خزان و هر بهار
دنیای رنگ و وارنگ هر لحظه ای به یک رنگ
بر جمع زدن سنگ ( ادامه )
