آرزو داشتم يار من تو باشي
چراغ شام تار من تو باشي
حالادونستم كه دنياپرستـي
خوردي شراب دورنگي و پستي
آخه واي واي واي ازاين دنيـا
آخا حيف حيف حيف ازاين دنيـا
بنویسم ور بامه طاقه بستان
تا كی وکیشم جور ناكسان ( ادامه )
خیلی وقته از چشام بی تو بارون می باره
دل نا امید من تو رو آرزو داره
ای همیشگی ترین آه ای دورترین
سوختن کار من است نگرانم منشین
راست می گفتی تو دیگر اکنون دیرست
دوستی و دوری آخرین تدبیرست
راست می گفتی تو باید از عشق برید
از چنین پایانی به سرآغاز رسید
شکستی و شکستم گسستی و گسستم
چه بودی و چه بودم چه هستی و چه هستم ( ادامه )
تو رو آرزو نکردم ته تنهایی جاده
آخه حتی آرزوتم واسه من خیلی زیاده
تو رو آرزو نکردم این یعنی نهایت درد
خیلی چیزا هست تو دنیا که نمی شه آرزو کرد
تو رو تا یادمه از دور از همین پنجره دیدم
بس که فاصله گرفتی به پرستشت رسیدم
من گذشتم از تبی که تو رو تو خونم ببینم
راضیم به این که گاهی تو رو می تونم ببینم ( ادامه )
