دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

بین این همه غریبه تو به آشنا می مونی
حرفهای تلخی که دارم من نگفته تو می دونی
من پر از حرفهای تازه عاشق گفتن و گفتن
تو با درد من غریبه اما تشنه ی شنفتن
صدای ترد شکستن مثل گریه با صدامه
تلخی هق هق گریه طعم سرد خنده هامه
گرمی دست نوازشگر تو مرهم زخمای کهنه منه
تپش چشمه خون تو رگ من، تشنه همیشه با تو بودنه
مل مل ابری دستات پر رحمت مثل بارون  ( ادامه )

Everyday my papa would work
To help to make ends meet
To see that we would eat
Keep those shoes upon my feet
Every night my papa would take
And tuck me in my bed
Kiss me on my head
After all the prayers were said
Growing up with him was easy
Time just flew on by
The years began to fly
He aged and so did I
I could tell  ( ادامه )

من کویرم من کویرم دشت تب کرده پیرم
نفسم مرده تو سینه عتشم کرده اسیرم
من کویر خشک و پیرم که طراوت نپذیرم
توی رویا میبینم روز میلاد بهارم
مثل یک جنگل سبزم عطر پاک سبزه زارم
اما این مثل یه خوابه تن من تشنه ی آبه
بوته های خشک و زردم زیر تیغ آفتابه
نقش رویای بهاران در نگاه من نشسته  ( ادامه )

ای که بوی تن تو چشم گل رو کور میکنه
نرمیه نازه تنت مخمل رو کمرو میکنه
بی تو سرده زندگیم پر درده زندگیم
وای چه سخته از تو جدایی
وای میمیرم اگه نیایی  ( ادامه )

در زیر باران گلوله های داغ
پاشیده بر این خاک بذر هزاران باغ
آنان که بی پروا جان را فدا کردند
در شوره زار عجز جنگل به پا کردند
در بستر تاریخ از خون این یاران
حماسه می جوشد از چشمه ی عصیان
آن لحظه که دژخیم فرمان آتش داد
ز یاد آزادی، با خون به راه افتاد
در لحظه ی اعدام معراج این یاران
فریادشان این بود پاینده باد ایران
برادری این سو در جوخه ی آتش  ( ادامه )

چشمه ام زلال و پاکم دل بی قرار خاکم
خنک زمین داغم خون ریشه های باغم
چشمه ام زاده بارون چشم امید بیابون
هر لب تشنه رو سیراب دورم از وسعت مرداب
واسه پونه های صحرا گلای وحشی تنها
ریشه های خشک و مرده زندگی ساز و گوارا
من غرور دشت و کوهم واسه خشکی مثل روحم
واسه آخرین دقایق کشتی نجات نوحم  ( ادامه )

شبامون آیه ی بیداری شدن
روزامون ساکت و تکراری شدن
همه درها رو به دیوار وا می شه
لحظه ها لحظه بیزاری شدن
نیگاه کن از اون بالا
با تو هستم ای خدا
چرا با هم یکی نیستن آدما
چرا دیوار بلنده بین ما
چرا چرا
هوا مسمومه و ماتم میاره
واسه موندن دیگه جایی نداره
چرا چرا  ( ادامه )

کوهی تن سنگم
که همدم ابری سیاهم
سرد و بی رنگم
که اسیر تب نگاهم
رها تر از یک آغوش سرد
صداتر از یک فریاد درد
برای این تن سیر و تنها
تو گرمیه خورشیده زیبا
هوای تو پاک و بی غباره
نگاه من بی تو غم زاره
قله ی سنگیه کبودم  ( ادامه )

عزیز بومی ای هم قبیله
رو اسب غربت چه خوش نشستی
تو این ولایت ای با اصالت
تو مونده بودی تو هم شکستی
تشنه و مومن به تشنه موندن
غرور اسم دیار ما بود
اون که سپردی به باد حسرت
تمام دار و ندار ما بود
کدوم خزون خوش آواز
تو رو صدا کرد ای عاشق
که پر کشیدی بی پروا
به جستجوی شقایق
کنار ما باش که محزون
به انتظار بهاریم  ( ادامه )

تن تو کو تن صمیمی تو کو تنی که جون پناه من نبود
عطوفت تن تکیده تو کو تنی که تکیه گاه من نبود
سبد سبد گلای تازه ی تنت برای باغ دست من نبود
افسانه ظهور دستهای تو جز قصه شکست من نبود
صندوقچه ی عزیز خاطراتمو ببین ببین که موریانه خورد
ببین که بی کبوتر صدای تو گلای رازقیمو باد برد
درخت تن سپرده دست بادم و پر از جوانه ی شکستنم
ببین چه سوگوار و سرد و بی رمق در آستانه ی شکستنم
رفتن تو افول خاکستریه ستاره ی دل بستن من بود
شعر نجیب اسم تو غزل نبود حماسه شکستن من بود  ( ادامه )