دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

اون که یه روزی واسه من خدا بود
با قصه غصه هام آشنا بود
اون که یه روز سنگ صبور من بود
حوض بلور چشمه نور من بود
حالا دیگه مثل گذشته ها نیست
نگاش غریبه ست دیگه آشنا نیست
حالا دیگه مثل گذشته ها نیست
نگاش غریبه ست دیگه آشنا نیست
اون که یه روزی وحشت جدایی
قلبشو تو سینه ز غم میلرزوند
بدیهامو میدید و دم نمیزد
بازم برام قصه خوبی میخوند ( ادامه )

آسمون ، ابراتو بردارو برو
دیگه تنها منو بگذارو برو
آسمون اخماتو وا کن آبی شو
آسمون آفتابی شو آفتابی شو
آسمون غرق به خون دل من
آسمون دشت جنون دل من
تک و تنها توی دنیای بزرگ
آسمون بی همزبون دل من
آسمون مرده دیگه مهر و وفا
بزم ما پر شده از رنگ و ریا
نه محبت می شه پیدا نه صفا
آسمون قهر دیگه از ما خدا
آسمون کاشکی که می شد بپرم
تو دل عالی تو خونه کنم
کاشکی می شد مثال ابرای تو ( ادامه )

سادگی مرا ببخش که خویش را تو خوانده ام
برای برگشتن تو به انتظار مانده ام
سادگی مرا ببخش که دلخوش از تو بوده ام
تو را به انگشتر شعر مثل نگین نشانده ام
به من نخند و گریه کن چرا که جز نیاز تو
هر چه نیاز بود و هست از در خانه رانده ام
اگر به کوتاهی خواب ، خواب مرا سایه شدی
به جرم آن داغ عطش بر لب خود نشانده ام
گلوی فریاد مرا سکوت دعوت تو بود
ولی من این سکوت را به قصه ها رسانده ام
دوباره از صداقتم دامی برای من نساز
از ابتدا دست تو را در این قمار خوانده ام
گناه از تو بود و من نیازمند بخششم
چرا که من در ابتدا تو را ز خود نرانده ام ( ادامه )

ای رفته از دست ای رفته بر باد
ای یاد شیرین هم خون فرهاد
با تو قنودم با تو نشستم
وقتی شکستی با تو شکستم
یک جون و یک دل هم سفره بودیم
با یک ترانه شعر می سرودیم
من با تو هستم هرجا که هستی
ما تو مسیر آب یه رودیم
آخرین صدای تو تو گوشمه هنوز
آخرین مسافره اولین سلام روز
آخرین کلام تو تو گوشمه هنوز
آخرین مسافره اولین سلام روز
دلشوره داشتم از رفتن تو
از گفتن رفتم گفتن تو
ای رفته از دست ای رفته بر باد
ای یاد شیرین هم خون فرهاد ( ادامه )

دیگه چیزی نمی خوام
دیگه چیزی نمی خوام
نه آفتاب نه بارون
نه ساحل دریا و نه دشت و بیابون
دیگه فرقی نداره نه اینجا نه اونجا
نه توی خونم و نه اونور دنیا
قدم زدن در زیر بارون
رو ماسه‌ها دراز کشیدن
دویدنای توی ساحل
آب دریا بهم پاشیدن
اینا همه با او صفا داشت
دنیای ما چه جلوه ها داشت
دیگه چیزی نمی خوام نه آفتاب نه بارون
نه ساحل دریا و نه دشت و بیابون
دیگه فرقی نداره نه اینجا نه اونجا
نه توی خونم و نه اونور دنیا
اگه ز دست ز زندگی دل من شکسته پر تو سینه تنگه  (ادامه)

به دامن این آسمان خدا یک ستاره ندارم
گوهر که نگو در زمانه یکی سنگ خاره ندارم
کجا بروم، با که می بزنم، آشنای دلم کو
به گریه غم رود ز میان من که چاره ندارم
خدایا خدایا در آتش دل پروانه منم
از هر دو جهان بیگانه منم
به ساز دل نهفته ام نوای خود
بعد از آن همه عشق و باده نوشی
شد جهان من وادی خموشی
در آتش دل پروانه ام
از هر دو جهان بیگانه ام
کسی نگفته با من شکسته دل
همچون می چرا روز و شب به دوشی
وز چه خفته دم کوی می فروشی
خدایا بسی شکوه از گردش آسمان دارم
چون شمعی ز سوز محبت شررها به جان دارم ( ادامه )

ﻣﻴﺸﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﻲ رو ﻧﺪﻳﺪ، ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎت ﻛﺮد
‫روزاي ﻣـﻘﺪس و ﺧـﻮب رو ﻓﺪات ﻛﺮد
‫اﻣﺎ ﻋـﺸﻖ ﻓﺮﻳـﺎد ﻳﻚ درد ﻋﻤﻴﻘﻪ
‫دواي ﻋﺸﻘﻮ ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺑﻲ ﺻﺪا ﻛﺮد
‫ﻏﺮﺑﺖ ﺻﺪاي ﮔﺮﻳﻢ درد ﺑﻲ ﺗﻮ ﺑﻮدﻧﻪ
‫ﺑﻲ ﺻﺪا ﺷﻜﺴﺘﻨﻢ ﺻﺪاي ﺷﻌﺮاي ﻣﻨﻪ
‫ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﺗﻮ دوري از ﻣﻦ اﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ
‫ﻃـﻌـﻢ ﮔـﺮﻳـﻪﻫﺎي ﺗـﻮ ﺗﻠﺨﻲِ ﺣﺮﻓﻬﺎي ﻣﻨﻪ
‫ﻣﻦ ﻣﺼﻴﺒﺘﻮ ﺑﺎ رﻓﺘﻨﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ
‫ﺑﻪ ﺟﺎي ﺗﺮاﻧﻪﻫﺎ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺳﺎﺧﺘﻢ
‫ﻗﺼﻪﻫﺎم ﻏﻢ ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﺮاي ﺗﻮ ﺷﺪ
‫ﻫﺮ ﻛﻼم ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺻﺪاي ﺗﻮ ﺷﺪ
‫از ﻣﻨﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ ﻧـﺰدﻳﻜﺘﺮي اﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ
‫ﺳﺮديِ دوريِ ﺗﻮ از ﺗﻦ ﻣﻦ دور ﻧﻤﻴﺸﻪ
‫درد اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻴﻜﺸﻪ ( ادامه )

مرگ اون لاله سرخ
کفن خنده به روی لب بود
گرد اون آینه ها
شبح فاجعه ای در شب بود
مردن شاپرکها
کشتن قاصدکها
خبر از شومی کار میداد
نفس اش ناله غم میداد
آشیان رو به خرابی میرفت
تن پوسیده گواهی میداد
او به این حرف نمی اندیشید
که کفن باید برد و نفس باید داد
و به جای همه بودنها همه دیدنها
لحظه ها مانده به یاد
شکوه اندیشه مردن در اوست
همه هستی او رفته به باد
مردن شاپرکها
کشتن قاصدکها
او سراسیمه بدنبال تلافی میرفت (ادامه)

دیگه دل گرمی بازار ندازه
خونه ی کهنه خریدار نداره
دیگه دل گرمی بازار ندازه
خونه ی کهنه خریدار نداره
داره تنهایی سر و پای دلم رو می گیره
با غم تنهای این دل روزی صد بار می میره
نمی خوام عشقتو با زور نمی خوام
تو رو نزدیک دلتو دور نمی خوام
نمی خوام عشقتو با زور نمی خوام
تو رو نزدیک دلتو دور نمی خوام
سر شب قصه ی غم های منو گوش می کنی
صبح که شد قول شب پیش فراموش می کنی
سر شب قصه ی غم های منو گوش می کنی
صبح که شد قول شب پیش فراموش می کنی
آتیش عشق من از سردی تو جون داد و مرد
چراغ عمر منو این بار داری خاموش میکنی
نمی خوام عشقتو با زور نمی خوام
تو رو نزدیک دلتو دور نمی خوام
نمی خوام عشقتو با زور نمی خوام
تو رو نزدیک دلتو دور نمی خوام ( ادامه )

شد خزان گلشن آشنايي
باز هم آتش به جان زد جدايي
عمر من اي گل. طي شد بهر تو
وز تو نديدم جز بد عهدي و بي وفايي
با تو وفا كردم تا به تنم جان بود
عشق و وفاداري با تو چه دارد سود
آفت خرمن مهر ووفايي
نوگل گلشن جورو جفايي
از دل سنگت…آه
دلم از غم خونين است
روش بختم اين است
از جام غم مستم
دشمن مي پرستم
تا هستم
تو و مست ازمي به چمن
چون گل خندان از مستي بر گريه من
با دگران در گلشن نوشي مي
من ز فراقت ناله كنم تا كي؟
تو و اين چون ناله كشيدن ها
من و گل چون جامه دريدنها
ز رقيبان خواري ديدنها
دلم از غم خون كردي
جه بگويم چون كردي
دردم افزون كردي
برو اي از مهر و وفا عاري
برو اي عاري ز وفاداري
كه شكستي چون زلفت عهد مرا  (ادامه)