دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

تنها تر از انسان در لحظه ی مرگ
ساده تر از شبنم رو سفره برگ
مطرود هم قبیله محکوم خویشم
غریبه ای طعمه ی این کندوی نیشم
نفرینی آسمون مغضوب خاکم
بیگانه با نور و هوا هوای پاکم
تن خسته از تقویم از شب شمردن
با مرگ ساعتها بی وقفه مردن
هم غربت بغض شب مرگ چراغم
تو قرق زمستونی اندوه باغم
ای دست تو حادثه تو بهت تکرار
وابسته ی این مردابم بیا سراغم
تولدم زادن کدوم افوله
که بودنم حریص مرگ فصوله
خسته از بار این بودنم نفس حبابم
بی تفاوت مثل برکه بی التهابم
تشنه ی تشنه ی تشنه م خود کویرم
با من مرگ سنگ و انسان ، تاریخ تیرم ( ادامه )

تو از همون اول شیطون بلا بودی
یه دشمن ایمون برای ما بودی
وقتی که با قهرت دلو می رنجوندی
به بوسه آشتی خودت رضا بودی
چرا می خوای از من روتو بگردونی
دلت میاد باز هم منو برنجونی
چه اشتباهی بود عجب گناهی بود که با تو سر کردم
به گریه های خود به ناله های دل جهان خبر کردم
چه اشتباهی بود عجب گناهی بود که با تو سر کردم
به گریه های خود به ناله های دل جهان خبر کردم
چرا می خوای از من روتو بگردونی
دلت میاد باز هم منو برنجونی
اسیر دستای رقیبم نکن عزیزم
این همه بی صبر و شکیبم نکن عزیزم
اسم جدایی رو به لبهات نیار دوباره
مثل یه درد بی طبیبم نکن عزیزم
چرا می خوای از من روتو بگردونی
دلت میاد باز هم منو برنجونی
تو از همون اول شیطون بلا بودی ( ادامه )

نگارین و قد چهار شونه داری لیلا خانوم
کنار خونه ما خونه داری لیلا خانوم
همون خونه که رو به قبله باشه لیلا خانوم
خودت مست و مارو دیوونه داری لیلا خانوم جان
لیلا لیلا لیلا
لیلا وفای تورو گردم
ناز غمزه های تورو گردم
چشمهای سیاه تورو گردم
راه میری نازک نازک اون قد و بالای تورو گردم وای
لیلا لیلا لیلا
دلم میخواد که دلسوزم تو باشی لیلا خانم
چراغ و شمع و پی سوزم تو باشی لیلا خانم
دلم میخواد که در شبهای مهتاب لیلا خانم
همون ماه دل انگیزم تو باشی لیلا خانم جان
لیلا لیلا لیلا
لیلا وفای تورو گردم
ناز غمزه های تورو گردم
چشمهای سیاه تورو گردم
راه میری نازک نازک اون قد و بالای تورو گردم وای
لیلا لیلا لیلا ( ادامه )

مرا عاشقی شیدا فارغ از دنیا
توکردی، تو کردی
مرا عاقبت رسوامست و بی پروا
تو کردی، تو کردی
نداند کس، جانا،چه کردی
چه ها کردی با ما چه کردی
دوچشمم چو دریا، در افشان گهر زا تو کردی، تو کردی
روان از چشم ما، گهرها دریاها، تو کردی، تو کردی
نه یک دم از جورت فغان کردم
نه دستی سوی آسمان کردم
منم اکنون چون خاک راهی غباری در شام سیاهی
اگر مهری رخشد تو آن مهریاگر ماهی تابد، تو آن ماهی
اگر هستی پاید، تو هستیاگر بودی باید تو بودی
بی لطف و صفا، باشد به خدا، بی تو هستی ها  ( ادامه )

عشق به شکل پرواز پرندست
عشق خواب یک آهوی روندست
من زائری تشنه زیر باران
عشق چشمه آبی اما کشندست
من میمرم از این آب مسموم
اما اونکه از مرده عشق تا قیامت هر لحظه زندست
من میمیرم از این آب مسموم
مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز پرندست
تو که معنای عشقی به من معنا بده ای یار
دروغ این صدا را به گور قصه ها بسپار
صدا کن اسممو از عمق شب از لب به دیوار
برای زنده بودن دلیل آخرینم باش
منم من بذر فریاد خاک خوب سرزمینم باش
طلوع صادق عصیان من بیداریم باش
عشق گذشتن از مرز وجوده
مرگ آغاز راه قصه بوده
من راهی شدم نگو که زوده ( ادامه )

بذار شب چشماشو رو هم بذاره
تا بگم چقدر دلم دوست داره
نمیگم اندازه ستاره ها
نمیگم تو رو میخوام قد خدا
من تو رو قد خودت دوست دارم
زندگیمو روی چشمات میذارم
من تو رو قد خودت دوست دارم
زندگیمو روی چشمات میذارم
تو دلت شکستنی مثل صداس
تو وجودت چیزی غیر از آدماس
تو باید گل میشدی تو باغ نور
تو زیادی واسه این چشمای شور
بذار شب چشماشو رو هم بذاره
تا بگم چقدر دلم دوست داره
نمیگم اندازه ستاره ها
نمیگم تو رو میخوام قد خدا
من تو رو قد خودت دوست دارم
زندگیمو روی چشمات میذارم
من تو رو قد خودت دوست دارم ( ادامه )

مستی ام درد منو دیگه دوا نمیکنه
غم با من زاده شده منو رها نمیکنه
منو رها نمیکنه منو رها نمیکنه
شب که از راه میرسه
غربتم باهاش میاد
توی کوچه های شهر
باز صدای پاش میاد
من غمای کهنه مو بر میدارم
که توی میخونه ها جا بذارم
می بینم یکی میاد از میخونه
زیر لب مستونه آواز میخونه
مستی ام درد منو دیگه دوا نمیکنه
غم با من زاده شده منو رها نمیکنه
منو رها نمیکنه منو رها نمیکنه
گرمی مستی میاد توی رگهای تنم
می بینم دلم میخواد با یکی حرف بزنم
کی میاد به حرفای من گوش بده
آخه من غریبه هستم با همه
یکی آشنا میاد به چشم من
ولی از بخت بدم اونم غمه
ولی از بخت بدم اونم غمه ( ادامه )

چشمانت بر دلم آتش آرد
چون آتش شعله و گرمی دارد
چون ریزد موی زرین بر دوشت
بوی جان خیزد از اون آغوشت
ای رخت شمع کاشانه ام
از تو روشن شود خانه ام
سوی شمع رخت پر کشم
پر بسوزی چو پروانه ام
دو چشمت مستی انگیزد
نگاهت خون دل ریزد
رخ ناز آفرین داری
نگاهی آتشین داری
دو چشمت فتنه برخیزد ( ادامه )

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس آهوی وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد
خدا را رحمی ای لیلی که مجنون سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد
با عاشقان بی دل تا چند ناز و عشوه
بر بیدلان مسکین تا کی جفا و زاری
از عشقت ای نگارم در سوز التهابم
گر حال من بدانی دانم که رحم و آری
من هم به عشقت ای دل پابند و بی قرارم
خون شد دلم خدایا زین صبر و بی قراری ( ادامه )

رفتنت مثل یه حادثه برام موندنیه
حالا آواز سفر کردن تو خوندنیه
لحظه ها، ثانیه ها طاقت موندن ندارن
می سوزونن، اما خب فکر سوزوندن ندارن
یه روزی لحظه هامون رنگ بنفشه ها بودن
تو هوای خونه مون عطر آلاله ها بودن
تن من جسم تو یکی نبودن اما یه جون
زیر آفتاب جدا اما یکی سایه هامون
حالا اون اسب بزرگ آهنی منتظره
تا تمومی وجود منو همراش ببره
می بره هر چی رو که بود ونبود
من می‌شم شناور مسیر رود ( ادامه )