دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

ظهر بدرود روز موعود
سايه سرد تو بر سرم بود
من هميشه دير ديرم
دست خوب تو کو تا بگيرم
فرصتي نيست مهلتي نيست
از سکوت تو اين سايه زخميست
مرحمي باش همدمي باش
اين گل تشنه را شبنمي باش
اي که دستت را مي شناسم
از سکوتت مي هراسم
من غزل پوشي بي لباسم
بشناسم بشناسم
تو بخوان از اين شب يلدا
قحط آفتاب فتح تاريکي فتح مرداب
تو برقصانم تا ستاره تا سپيده
تا که نور از راه نرسيده
غيبت نور غيبت ساز
فصل بی حرفی قحط آواز ( ادامه )

دلا گر طالب یاری برآ از خویش و بیگانه
وفای جسم و جان باشد برای شمع و پروانه
بقا خواهی فنایی شو ز خود بگذر خدایی شو
غلام بی نوایی شو در این دریا چو دٌردانه
چه توحید است یکتایی در این عالم چه می پایی
اگر هم مذهب مایی درآ در کنج میخانه
دلا گر طالب یاری برآ از خویش و بیگانه
قلندر وار می نوشی ز جام وصل آن دلبر
به نقش کفر و دین منگر مجو تقلید و افسانه ( ادامه )

ای شکستنی مثل ترانه
ای سکوت تو شعر شبانه
با تو می شه از ابرا غزل غزل چکید
از نو به دریاها رسید
دستی بر طلا کشید
تا ته ستاره ها دوید
ای تو بهترین حرف زمانه
ای عطر خوب خانگی
تعریف این دلدادگی
یادی کن از آوار عشق
در کنج این آوارگی
سایه ای پشت در از من غریبه تر
می خونه منو خط به خط تا آخر
ای خودی ترین نام و نشانه
ببین ببین چه سپیدم
به اوج قصه رسیدم
دوباره از تو شنیدم
ترانه از تو چشیدم ( ادامه )

سبز منم که می‌زنم رنگ به برگ و بار تو
روز منم که می‌خزم باز به سایه سار تو
یار منم که می‌برم حافظه دیار را
دوست منم قدم قدم دور اما کنار تو
ناب منم که می‌خرم تلخ ترین شراب تو
آب منم که می‌روم تا ته خواب زار تو
داغ که نه باغ تو ام لاله زخمگاه من
مست منم که می‌چکم از سر آبشار تو
سبز منم که می‌زنم رنگ به برگ و بار تو
روز منم که می‌خزم باز به سایه سار تو
شور منم به ساز تو تلخ تر از نماز تو
راز منم بسته تو سبزترین بهار تو
اوج منم غزل منم موج به اندازه تو
باد منم به نرمی حریر تیغ دار تو ( ادامه )

آنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
رو سینه را چون سینه ها هفت آب شو از کینه ها
آنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو
باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
گر تو سوی مستان شوی مستانه شو مستانه شو
هوای عشق جانان در سر ماست
جمال گلشن جان منظر ماست
به ما بیداد اگر آرد ستمگر
جواب داد ما بر داور ماست
گر عاشقی در عشق او دیوانه شو دیوانه شو
بر هوش داری زودتر مستانه شو مستانه شو
مستی چشم او ببین مستی گزین مستی گزین ( ادامه )

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را؟
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را؟
نفسی یار شرابم نفسی یار کبابم
چو در این دوره خرابم چه کنم دور زمان را؟
تو مرا جان و جهانی
ز همه خلق رمیدم ز همه باز رهیدم
نه نهانم نه پلیدم چه کنم کون و مکان را؟
چو من اندر تک جویم چه روم آب چه جویم
چه توان گفت چه بگویم صفت آب روان را؟
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را؟
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را؟
ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی
چو ز تو یافت نشانی چه کنم نام و نشان را؟ ( ادامه )

عزيزان،عزيزان صداتان بريده
ترانه از اين بام پر و بال كشيده
بباريد كه اين بار دل خاك گرفته
برقصيد كه اين ساز به بي داد رسيده
بكوبيد،بكوبيد،به آواز بگوييد
كه از بار چه بسيار سر باغ خميده
شماييد خود ماه كه در چاه نشسته
شماييد خود “شمس” كه از شعر چكيده
همه خوب و همه خواب، شب ساكت مرداب
همه ماه گرفته در اين بسته ترين قاب
رها باش رها باش از اين فتنه رها باش
قفس تنگ و نفس تنگ،هوا باش هوا باش
همه قيل و همه قال،همه گنگ وهمه لال ( ادامه )

تيشه فرهاد دلي درياوار
درد شيرينو به خاطر بسپار
چک چک نورو از سقف بازار
ديروز دورو به خاطر بسپار
شمعي روشن کن پاي هر ديوار
سايه هامونو به خاطر بسپار
شهزاده عشق سراپا ايثار
از آتش گذشت به خاطر بسپار
بودن يعني عشق غربت يعني درد
اي درد کهنه از اين جا برگرد
شکل گريه نيست گريه زير لب
گريه در رگبار به خاطر بسپار
اي تو از جنس گل ابريشم
نام تو يعني تکرار شبنم
بي تو مي ترسم وقت سرودن
با تو گود ميره شهامت من
تا دريا درياست رودي جاري باش
تا عاشق تنهاست شعري کاري باش ( ادامه )

باز آمدم باز آمدم از پيش آن يار آمدم
در من نگر در من نگر بهر تو غمخوار آمدم
شاد آمدم شاد آمدم از جمله آزاد آمدم
چندين هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم
آنجا روم آنجا روم بالا بودم بالا روم
بازم رهان بازم رهان کاينجا به زنهار آمدم
من مرغ لاهوتی بودم ديدی که ناسوتی شدم
دامش نديدم ناگهان در وی گرفتار آمدم
من نور پاکم ای پسر نه مشت خاکم مختصر ( ادامه )

دیدم تو خواب وقت سحر
شهزاده ای زرین کمر
نشسته بر اسب سفید
میومد از کوه و کمر
میرفت و آتش به دلم میزد نگاهش
کاشکی دلم رسوا بشه دریا بشه
این دو چشم پر آبم
روزی که بختم وابشه پیدا بشه
اون که امد تو خوابم
شهزاده رویای من شاید تویی
اون کس که شب در خواب من آید تویی تو
از خواب شیرین ناگه پریدم
او را ندیدم دیگر کنارم بخدا
جانم رسیده از غصه بر لب
هر روز و هر شب در انتظارم بخدا ( ادامه )