دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

Solitaire_al:
و زندگي همينه، همينقدر آسون از تمام با ارزش هاي زندگيت رد ميشي، با ارزش هايي كه يه عالمه زخم روي روحت به جا گذاشته…رد ميشي تا بلكه بتوني جاي اون زخم ها رو مداوا كني، بتوني درد طاقت فرسايي كه هربار با يادآوريشون به جونت رخنه ميكنه رو از بين ببري
و اين تويي، دراز كشيده روي زمين سرد اتاقي كه روزي خونه ت بود…خونه اي كه درونش عشق بود و روي اين چهار ديواري خاطره هايي نوشته شده كه تنها تو ميتوني اونا رو بخوني، آرزو ميكني كاش هيچوقت اينطور نبود
نسيم خنك از پنجره باز اتاق، روي موهات ميرقصه و جاي دست هاي خالي كسي ميشه كه روزي موهات رو شونه ميكرد…دود غليظ خاكستري رنگ سيگاري كه لا به لاي انكشت هات خودنمايي ميكنه با نور خورشيدي كه وارد اتاق شده بازي ميكنه، و خواننده با تمام احساسش كلمه ها رو با طعم تلخي روي زبونت ميذاره
“ما آخر خطيم…اون نميذاره چشم هام رو ببندم…اون نميذاره من بخوابم…نذار برم…”
با تمام توانت دود سيگار رو وارد ريه هات ميكني و چشم هات رو ميبندي…احساس يخ زده ت اجازه نميده تا اثر كم اما آرامش دهنده نيكوتين روي بدنت رو متوجه شي
به اين فكر ميكني كه چطور تمام زندگيت، تمام حرف هايي كه هيچوقت به زبون نياوردي ميتونه توي يك آهنگ جا داده بشه…به اين فكر ميكني كه چرا بايد آخر اين مسير، به بن بست ميرسيد
“شايد ما بتونيم يك قطعه طولاني موسيقي بشيم…و شايد ياد بگيرم تا بنوازمش…تو ميتوني اين داستان رو بنويسي…در حاليكه من در حال نواختنم”
صدا هاي توي سرت كه بخاطر داد زدن ها و آسيب زدن به خودت، خاموش شده بودن دوباره جون ميگيرن و تمام لحظه ها؛ از روز اولين سلام تا آخرين خداحافظيِ بي رحمانه رو بهت يادآوري ميكنه…مثل كتاب هاي مرموزي كه با هربار خوندن بيشتر به درونشون نفوذ ميكني؛ چيزهايي ميفهمي كه خيلي ديره…آخه ديگه چه فرقي ميكنه روز خداحافظي اون چي زيرلب زمزمه كرد؟
“منو در آغوشش نگه ميداره و تلاش ميكنه تا مطمئن شه خوبم…نذار برم…ما صد ها مرحله رو پشت سر گذاشتيم و تو چطور با ناراحتي خداحافظ گفتي؟”
انگشت هات داغ ميشه و ناخودآگاه سيگاري كه حتي نفهميدي كي به آخرش رسيد روي زمين سرد اتاق ميخوابه
“الان كه دارم بهش فكر ميكنم…خواهش ميكنم بذار برم”
و زندگي همينه…زمان با نفرت از كنارت رد ميشه و تو هنوز با حسرت محو تماشاي گذشته اي…و تو بهتر از هركسي ميدوني كه اين آخر خط بود
از سياهي به سياهي برميگردي و ديوار ها هرروز به تو نزديك تر ميشن…فيلتر هاي سيگار روي زمين روز به روز بهشون اضافه ميشه و خواننده هنوز هم با تمام احساسش با كلمه ها تمام گذشته رو جلوي چشم هات به نمايش ميذاره…حدس ميزني قرار نيست هيچوقت از خوندن خسته شه!
“زندگي هرگز شبيه اين نيست…شايد ميتونستم تنها داراييت باشم…حتي زماني كه من در حال ترك كردن توام؛ شايد ميتونستي اين نور اميد رو روشن كني”
هيچ چيز تغيير نميكنه…هنوز هم سيگار ها روشن ميشن…اين نسيم خنك چند ماهي شده كه جاي خالي دست هاي گرمي روي موهات رو پر كرده…تويي كه هنوز هم مثل قديم ترس از دست دادن كسي رو داري، كه خيلي وقته تركش كردي
زندگي همينه…هيچوقت بر اساس حدس و پيشبيني هاي تو قدم برنميداره…همونطور كه به زيباترين و شيرين ترين حالت ممكنش بهت روشني داد، تو يه چشم بهم زدن ميتونه تمام دارايي تورو از بين ببره و پشت تمام سياهي هات، سياهي بسازه!

برچسب‌ها: دلنوشته عاشقانه, قصه ی تلخ عشق, داستان جدایی, سرنوشت تلخ, باارزش بی رحم