دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

اگه از در ودیوار می و مستی بباره
می دو نم که زمونه واسم هیچی نداره
زمونه خواست که من از تو جدا شم
اینه دنیا اینه دنیا
هنوز می خواد که من با تو نباشم
اینه دنیا اینه دنیا
از این گردش گردون نصیبم غم ودرده
چه عشقی دارم اون روز که گردونه نگرده
گریزون شدم از می که مستی فقط لحظه خوابه
کجا فکرشرابه اسیری که عمرش یه سرابه
از در و دیوار مستی نمی باره
چه جوری از عشق بگم گریه نمی ذاره
چه جوری پیدات کنم موقعه دیداره
از این گردش گردون نصیبم غم و درده   ( ادامه )

بجز قصه ی این عشق چی گفتم چی شنیدم؟
همه ش درد دلم بود اگه قصه می گفتم
آخ اگه قصه می گفتم
چه حرفا که نگفته هنوز روی لبامه
چه شعرا که نخونده هنوزتوی صدامه
آخ هنوز توی صدامه
تو قلبم تو رو دارم اگه خونه بدوشم
من این عالم عشقو به عالم نفروشم
نری دنبال مستی خودت دُرد شرابی
واسه ت مِی چی بریزم؟ خودت باده ی نابی
آخ خودت باده ی نابی
می گن عالم مستی همین عالم عشقه
چه خوشبخته دلِ من که دردش غم عشقه
تو قلبم تو رو دارم اگه خونه بدوشم
من این عالم عشقو به عالم نفروشم  ( ادامه )

گه می خندم گه می گریم
ازگذشت این زمانه
رسم و راهم همچو پیران
شور و شوقم کودکانه
گه چو غنچه از نسیمی
خنده درمن زد جوانه
گه چو شمعی ازشراری
اشک چشمم شد روانه
خندهایم گریه آور
گریه هایم بی بهانه
چو به عمر گذشته گریم
چه کنم گر لبم نخندد
چو به فردا کنم نگاهی  ( ادامه )

خسته و دربه در شهر غمم
شبم از هرچه شبه سیاتره
زندگی زندونه سرده کینه هاس
رو دلم زخم هزارتا خنجره
چی میشد اون دستای کوچیک و گرم
رو سرم دست نوازش میگشید
بستر تنهایی و سرد منو
بوسهء گرمی به آتش میکشید
چی میشد تو خونهء کوچیک من
غنچه های گل غم وا نمیشد
چی میشد هیچ کسی تنهام نمیذاشت
جز خدا هیچ کسی تنها نمیشد
من هنوز دربه در شهر غمم  ( ادامه )

بیا که این شب سیاه خیمه زده بکوچه ها
برای فتح روشنی برای غصب لحظه ها
بیا که دیو قصه ها مرا ببردگی کشید
بی تو در این دیار غم فصل فسردنم رسید
بیا بیا که شاعری بی تو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای بی کسی
بیا بیا که شاعری بیتو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای لعنتی
بیا که این هوای بد شکنجه میدهد مرا
فضای سردو بیرمق ببند میکشد مرا
بیا که این همه سکون رسم مسافری نبود
رفتن تازه پیش دل رفتن اخری نبود
بیا که بودنت مرا جرعت شاعری دهد
صدای شعر خواندن من بگوش عاشقان رسد  ( ادامه )

ما چه هستیم عجب بی پا و دستیم
چه شد مغرور و مستیم
همه عاجز کش و دشمن پرستیم
ز نادانی وغفلت زیر دستیم
برغم دوست با دشمن نشستیم
ما خرابیم چو صفر اندر حسابیم
چو صید اندر تنابیم
جهان را برده آب و ما به خوابیم  ( ادامه )

یکی بود یکی نبود
زیر گنبد کبود
لخت و عور تنگ غروب
سه تا پری نشسته بود
پری ها گشنتونه پری ها تشنتونه
پری ها خسته شدین مرغ پر بر بسته شدین
چیه این های هایتون گریتون وای وایتون
پری ها هیچی نگفتن زار و زار گریه می کردن
مثل ابرای بهار گریه می کردن پری ها
چتون زار می زنین توی این صحرای دور
توی این تنگ غروب
نمیگین برف میاد نمیگین بارون میاد
نمیگین گرگه میاد می خوردتون
امشب تو شهر چراغونه
خونه دیوها ویرونه
مردم ده مهمون مان
با دنب و دنب شهر میان
دایره و دنبک می زنن   ( ادامه )

در این شبهای دلتنگی که غم با من هم آغوشه
به جز اندوه و تنهایی کسی با من نمی جوشه
کسی حالم نمی پرسه کسی دردم نمی دونه
نه هم درد و هم آوایی با من یک دل نمی خونه
از این سرگشتگی بیزارم و بیزار
ولی راه فراری نیست از این دیوار
برای این لب تشنه دریغا قطره آبی کو؟
برای خسته چشم من دریغا جای خوابی کو؟
در این سرداب ظلمت نور راهی کو؟
در این اندوه غربت سرپناهی کو؟   ( ادامه )

ای دیر بدست امده بس زود برفتی
اتش زدی اندر منو چون دود برفتی
چون ارزوی تنگ دلان دیر رسیدی
چون دوستی سنگدلان زود برفتی
ای دیر بدست امده بس زود برفتی
اتش زدی اندر منو چون دود برفتی
زان پیش که در باغ وصال تو دل من
ازداغ فراغ تو براسود برفتی
نا گشته من از بند تو ازاد که جسته
نا کرده مرا وصل تو خشنود برفتی
اهنگ جان من دلسوخته کردی  ( ادامه )

شب من تار و سیاهه پایان نداره
تن من در شهر غربت سامان نداره
مثل یه لاله در این بیابان
پرپر شدم من از داغ یاران
هرگز نبارید یک قطره باران
روی تن من ای سوگواران
اینجا غمگینم شب در کمینم
یاران من کو یاری نبینم
ای اشک چشم ابرها ببار ببار تو صحرا
در این کویر وحشت رو تن تشنه ما
اینجا غمگینم شب در کمینم
یاران من کو یاری نبینم  ( ادامه )