دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

ابر دلتنگی گرفت آسمون خونه رو
سیل غربتت شکست سقف ِ آشیونه رو
خیلی وقت که پاهات لبه مرز رفتن
برو اما مهربون این چه طرز رفتنه
چیو پنهون میکنی پشت دیوار سکوت
درد تو بگو نترس حاضرم واسه سقوط
نسبتم با زندگی بی تو یک آه و دم
باورم نکن برو من خدا شاهدمه
خونه بی تو منو به گریه وادار میکنه
درد تکراری یه روز درد و تکرار میکنه
آرزوم تویی و حیف آرزوت جایه دیگه ست
روی ساحل دلت رد پاهای دیگه ست
چیو پنهون میکنی پشت دیوار سکوت
درد تو بگو نترس حاضرم واسه سقوط ( ادامه )

یه عمره خواب می بینم که جاده زیر پاهامه
یه عمره رفتن از اینجا تمام وقت رویامه
یه عمره منتظر موندن غم امروز و فردامه
نه تقدیرم عوض میشه نه رفتن قد پامه
خسته ام من از این درد از این حسرت که باهامه
که این چنین درگیر رویاتم حضورت اوج شعرامه
ببین این همه دیوارو که بین من و دنیامه
دوباره فصل تنهایی همیشه روی موهامه
یه عمره منتظر موندن غم امروز و فردامه
فقط می بینم اون روزو که دستات تو دستامه ( ادامه )

آمد بت میخانه تا خانه برد ما را
بنمود بهار نو تا تازه کند ما را
بگشاد نشان خود بربست میان خود
پر کرد کمان خود تا راه زند ما را
صد نکته دراندازد صد دام و دغل سازد
صد نرد عجب بازد تا خوش بخورد ما را
چون ناز کند جانان اندر دل ما پنهان
بر جمله سلطانان صد ناز رسد ما را
بازآمد و بازآمد آن عمر دراز آمد
آن خوبی و ناز آمد تا داغ نهد ما را
آن جان و جهان آمد وان گنج نهان آمد
وان فخر شهان آمد تا پرده درد ما را ( ادامه )

تو گیر و دار حادثه وقتی که از گریه پرم
وقتی که بی صدای تو از کل دنیا دلخورم
وقتی تموم لحظه ها لبریزه از دلواپسی
وقتی که شبنم می شینه رو گلدونای اطلسی
وقتی که بی تو هر شبم از حس دلتنگی پره
پر میشم از سکوت تو تو لحظه های دلهره
فقط به تو فکر می کنم تا دلهره یادم بره
اسم منو صدا بزن از پشت قاب پنجره
وقتی که توی فاجعه دنبال یک آرامشم
چه جوری می تونم از این دلواپسی رها بشم؟
از عمق لحظه های غم دستاتو خواهش می کنم
حتی از این فاصله هم تورو نوازش می کنم
وقتی که بی تو هر شبم از حس دلتنگی پره ( ادامه )

دل غربت نشین من
غم آلود غمگین من
ببین داغ غربت نشست
به روح بی سرزمین من
به روح بی سرزمین من
سهمم از عمر گله شد
دله بی حوصله شد
بغض بد پیله ی اشک
سرخورده ی فاصله شد
که سهمم از عمر گله شد
شب و دلتنگی و حسرت
گره خوردن با غم و تردید
گذره ساعت و تقویم
چه بی مکث پای این تبعید
یه عمریه گشتم
که توی گذشتم
کجا جا گذاشتم
خودمو عمرو جوونیمو ( ادامه )

چشمای من میل به گریه داره می‌خواد بباره
دل نمی دونی که چه حالی داره چه حالی داره
غصه به جز گریه دوا نداره خدا نداره
هر چی تو دنیا غمه مال منه
روزی هزار بار دل می شکنه
دل دیگه اون طاقتارو نداره خدا نداره
پشت سر هم داره بد می یاره خدا می یاره
از در و دیوار واسه دل می باره خدا می باره
زندگی آی زندگی خسته ام خسته ام
گوشه زندون غم دست و پا بسته ام
هر چی تو دنیا غمه مال منه
روزی هزار بار دل می شکنه
دل دیگه اون طاقتارو نداره خدا نداره
پشت سر هم داره بد میاره خدا می یاره
از در و دیوار واسه دل می باره خدا می باره ( ادامه )

همه یار دارن و بی یار ماییم
لباس کهنه بازار ماییم
همه دارن لباس کدخدایی
نمد پوش قلندر وار ماییم
بی یار ماییم بی یار ماییم
خوشا امشو که مهمون شماییم
کبوتر بر لب بوم شماییم
تٌرٌش رویی نکن مهمون عزیزه
خدا دونه که فردا شو کجاییم
بی یار ماییم بی یار ماییم
نشونٌم باغ سروناز دادند
به دستم نرگس شیراز دادند
تا اومدٌم سر و سامان بگیرٌم
منو از آشیون پرواز دادند
همه یار دارن و بی یار ماییم
لباس کهنه بازار ماییم
همه دارن لباس کدخدایی
نمد پوش قلندر وار ماییم
بی یار ماییم بی یار ماییم
می ترسٌم تا بخوام برٌم به خونه ( ادامه )

بدر آ صنما رخ جان بنما
شب بی خبری شب شور و نوا
شب رفتن تا دل نور و صدا
من و بیم از آن که زمان گذرد
دل و شوق سفر که رسد به خدا
شب صبحت دل شب مستی جان
شب طعنه زدن به زمین و زمان
من و ذوق سخن من و شوق بیان
سخنی که ز دل نرود به زبان
تب عشق و جنون ره همسفری
شده قسمت دل همه در به دری
شده جام و سبو همه جلوه او
من و راز مگو من و بی خبری
شب صبحت دل شب مستی جان
شب طعنه زدن به زمین و زمان
من و ذوق سخن من و شوق بیان
سخنی که ز دل نرود به زبان
بدر آ مه جلوه گرا ز افق بدر آ
که گشوده کنی پر و بال مرا ( ادامه )

منم و چند تا قناری با یه زندگی ساده
یه درخت بید و سایه ش همینم واسم زیاده
منم و یه آشیونه که فقط اسمش یه خونه
یه نهال گل نداده همینم واسم زیاده
شده قلبم همین خونه با فضای عاشقونه
این فقط عشقه که هر روز به رگام خون می رسونه
منم و یه گلدون گل روی طاقچه اتاقم
شده این گلدون کوچک وسعت تمام باغم
نه گله از بیش و از کم نه گله از دل پر غم
دوست دارم همینی که هست با تمام اشتیاقم
منم و چند تا قناری با یه زندگی ساده
یه درخت بید و سایه ش همینم واسم زیاده ( ادامه )

دراین دیار خسته کش دیگر بریده نفسم
هر چه تلاش می کنم به آرامش نمی رسم
در این دیار خسته کاش وجود من بیهوده شد
ارثیه های عاطفی این جا از من ربوده شد
روز نفس نفس زنان رو به سراب می روم
خشک گلو و تشنه لب به عشق آب می روم
شب که به خانه می رسم شکسته بال و خسته جان
در غم فردای دگر باز به خواب می روم
از تن خشک شاخ گل توقع جوانه نیست
اسب نفس بریده را طاقت تازیانه نیست
از گل چهره سوخته طراوتی طلب نکن
برای رفع تشنگی تکیه به تشنه لب نکن
فرشته نجات من دیر به ما رسیده ای
کهنه شده است زخم ما کوشش بی سبب نکن ( ادامه )