بی سروته ترین نمایش نامه دنیا
سالها بَــعد قرار ﻧﯿﺴـﺖ اتفاقی ﺑﯿﻮﻓﺘـﺪ…
نه در ْ آغـــوش دیگـــَری غلتْ میزنم…
وَ نـــَه سَرِ کَس دیگـــَری را روی شانــــِه هایَم نگه میدارمْ…
سالها بــَعد مـَــنْ ﺩَﺭ ﮔـﻮﺷـﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾـﻦ دُنیـــــــــا ؛
ﺩَﺭ ﯾـک ﺧﯿـﺎﺑـﺎﻥ ؛ﺩَﺳْـﺖْ ﺩَﺭ ﺟﯿـﺐْ ﭘﯿـﺎﺩﻩﺭﻭﯼ ﻣﯿﮑﻨـﻢ… ﻭَ مـــُدام یــک اهنگ ﺭﺍ ﺯﯾـﺮِ لب زمزمه…
ﺳﺎﻟﻬـﺎ بَــعد من همینم که میبینـی… عصبی و غیر قابل تحمل…
یــــَخْ…یــَــخْ تر از هر زمان…
ﺳﺎﻟﻬــﺎ بــَعد هنــــوز هَم منْ به یـادت میوفتم…
ﻭَ نِــــمیداْنم که تــــــو کُجایــی…
چـِــه میخـُوری… چــِـه میپوشـــی…
وَ باچــِــه کَسـی هَم عــِــشــْقْ شـــُده ای…
ﺳﺎﻟﻬﺎبَــعد ؛ مـَــنْ پَشیمـــانَمْ…
چـــُون دیگــــَـر هیچْکــــَــسْ را اندازه ی تــــــو دوســــت نَخواهـَـم داشت…
ﻭَ تــــــو هَمْ بی شَـک پَشیمــانی…
چـــُون باز هَمْ دیگـــــَر کســی تـــــو را اندازه ی مـَــنْ دوســــت نــَـخواهد داشتْ…
وَ ایـن میـشَــوَدْ بــی سروتهتریـن نَمایش نامــِه دُنیـــــــــا…