دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

می‌گدازد سینه‌ی من
سینه‌ام آیینه‌ی من
پس کجا جویم تو را
…

من که سرتاسر خموشم
مستِ بی‌اندازه نوشم
پس کجا جویم تو را 

من که شیدا شدنم .. محو پیدا شدنم
عابری گم شده در کوی رها شدنم

من که سرتاسر خموشم
مستِ بی‌اندازه نوشم
پس کجا جویم تو را

من به خوابی که آدینه دیدم
شاعری مرده در سینه دیدم

فارغ و دل زده‌ام .. قید حاصل زده‌ام
نغمه‌ای بر لب این شوق صدا شدنم

من که سرتاسر خموشم
مستِ بی‌اندازه نوشم
پس کجا جویم تو را

احسان حائری (چارتار)

حدود دو هزار سال پیش از تولد ولنتاین در میان آریاییان روزی به نام روز عشق (سپندارمذگان یا اسفندارمذگان) مرسوم بوده است. این روز در تقویم زرتشتی مصادف با ۵ اسفند است؛ اما در تقویم جدید ایرانی بدلیل سی و یک روزه شدن شش ماه نخست سال، شش روز به جلو آمده و با ۲۹ بهمن مصادف می‌شود.

در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می‌کردند و علاوه بر ماه‌ها، هر کدام از روزهای ماه نیز نامی داشته است، بطور مثال روز اول هر ماه «اورمزد (اهورامزدا)» و روز پنجم هر ماه «سپندارمذ» نام داشته است و در هر ماه یک بار نام روز و ماه یکی شده که در آن روز جشنی متناسب با آن ماه و روز ترتیب می‌دادند، بعنوان مثال شانزدهمین روز هر ماه، «مهر» نام داشت که در ماه مهر، «مهرگان» لقب می گرفت و همین طور روز پنجم هر ماه که «سپندارمذ» یا «اسفندارمذ» نام داشت و در ماه دوازدهم سال که نام آن نیز «اسفندارمذ» بود، جشنی با عنوان «سپندارمذگان» می‌گرفتند.

سپندارمذ به معنای فروتنی لقب ملی زمین است و زمین نماد عشق؛ چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد، زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌دهد؛ به همین دلیل در فرهنگ ایران باستان «سپندارمذ» را نماد عشق می‌دانستند. پسوند «گان» نیز به معنای جشن است و در نتیجه «سپندارمذگان» به معنای «جشن سپندارمذ» (جشن روز زن و زمین) است.

«سپندارمذگان» جشن زمین و گرامی‌داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می‌کردند. در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می‌دادند و از مردان خود پیش‌کش‌هایی دریافت می‌کردند آنها در این روز از کارهای خود در خانه معاف شده و مردان و پسران کارها و وظایف جاری زنان را در خانه انجام می‌دادند.

سپندارمذگان، روز عشق ایرانیان بر شما عزیزان مبارک

عجب جایی به داد من رسیدی
تا من دنیا رو زیباتر ببینم
تا من اونقدر بخوام زنده بمونم
باهات رویامو تا آخر ببینم

عجب جایی به داد من رسیدی
تا من دنیا رو تنهایی نگردم
تو تنها آدمی هستی که هیچ وقت
باهاش احساس تنهایی نکردم

تا از پیشت میرم دلتنگ میشم
مرورت میکنن حرم نفس‌هام
به هیشکی جز تو احساسی ندارم
به جز تو از خدا چیزی نمی‌خوام

تا وقتی که تو رو دارم کنارم
چه فرقی میکنه کی هست و کی نیست
بگو داریم تو بیداری می‌‌بینیم
که بین دستامون هیچ مانعی نیست

عجب جایی به داد من رسیدی 
تا من دنیا رو زیباتر ببینم 
تا من اونقدر بخوام زنده بمونم 
باهات رویامو تا آخر ببینم 

عجب جایی به داد من رسیدی 
تا من دنیا رو تنهایی نگردم 
تو تنها آدمی هستی که هیچ وقت 
باهاش احساس تنهایی نکردم 

پر از خوشحالی بی‌وقفه میشم
تا دستام توی دستای تو میره
شاید این لحظه باورکردنی نیست
که از خوشحالی من گریه‌ام می‌گیره

ببین تا پر شدم از ناامیدی
غم و از تو دلم بیرون کشیدی
دارم دنیا رو زیباتر می‌بینم
عجب جایی به داد من رسیدی

ترانه‌سرا: میلاد افشین

این ترانه را در کانال رسمی عاشقانه‌ها گوش کنید

این روزها که عشق بین روزمرگی‌ها و دغدغه‌هامون کمرنگ شده؛ از عشق گفتن و از عشق شنیدن، حال دل آدم‌و بهتر می‌کنه و عاشقانه‌ها با همین هدف شکل گرفته و ادامه میده (تا حال دلامون بهتر باشه)؛ چون معتقدیم وقتی حال دلمون خوب باشه، خیلی چیزا قابل حل میشه و دنیا جای بهتری میشه.

• کم‌کاری سایت رو در کانال تلگرامی‌مون حسابی جبران کردیم؛ برای همین اگه هنوز به ما ملحق نشدید، متتظرتون هستیم.

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست 
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست 

آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک 
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست 

این قافله از قافله سالار خراب است 
اینجا خبر از پیش رو و باز پسی نیست 

تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش 
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست 

من در پی خویشم، به تو بر می‌خورم اما 
آن‌سان شده‌ام گم که به من دسترسی نیست 

آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است 
حیثیت این باغ منم، خار و خسی نیست 

امروز که محتاج توام، جای تو خالی است 
فردا که می‌آیی به سراغم نفسی نیست 

در عشق خوشا مرگ که این بودن ناب است 
وقتی همه‌ی بودن ما جز هوسی نیست 

هوشنگ ابتهاج