دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

الا ای پیر فرزانه نکن عیبم ز میخانه میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان پیمان شکن دارم
خدا را ای رقیب امشب زمانی
زمانه دیده بر هم نه بر هم نه
که من با لعل خاموشش نهانی
نهانی صد سخن دارم دارم
به کام وآرزوی دل چون دارم خلوتی حاصل
چه فکر از خبث بد گو یان میان انجمن دارم
خدا را ای رقیب امشب زمانی
زمانه دیده بر هم نه بر هم نه
که من با لعل خاموشش نهانی
نهانی صد سخن دارم دارم
سزد کس خاتم لعلش زنم لاف لاف سلیمانی
چو اسم عظمش باشد چه ترس از اهرمن دارم  ( ادامه )

ای مرغک خیال من ، من و ببر من و ببر
ببین
شکسته بال من ، من ببر من و ببر
نزار که رفتنم بشه آرزوی محال من
من خسته ام من و ببر ببین شکسته بال من
دلم تنگه من و ببر
من وببر به اون جا که واسه صبح دل انگیزش
شب از عشق لبریزش
تابستون تب آلودش
پاییز غم انگیزش
دلم تنگه دلم تنگه
واسه گل های صحرایش طبیعت تماشایش
واسه اشکاو لبخنداش واسه زشتی و زیبایش
دلم تنگه دلم تنگه
من و ببر به اون جا که توی کویر خشکیدش
داره بارون میاد نم نم
کبوتر های تازه نفس خسته از حسار و قفس ( ادامه )

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاسـت بیایید بیایید
معشوق تو همسایـه دیـوار بـه دیـوار
در بادیه سر گشته شما در چه هوایید
گر صورت بی صورت معشوق ببینید
هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید
ده بار از آن خانه بدان راه برفـتید
یک بار از این خانه بر این بام بر آیید
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید
آن خانه لطیف است نشان هاش بگفتید
از خواجه آن خانـه نشانی بنمایید
یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدید
یک گوهر جان کو آگر از بحر خدایید
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید ( ادامه )

بیش از این رنجم مده
بس کن دیگه ای زندگی
من شدم در دست تو اسباب بازی زندگی
زندگی ای زندگی
خواب و خیالی زندگی
عمری در ظلمت و تنها در بعدت چو شمع
سوختم و خاکسترم بر باد دادی زندگی
مرده بود تیمار شدن یا که قطره قطره آب شدن
نام این افسانه چیست
بازیچه های زندگی
سیل جاری می شود
هر شب از چشمان من
آخه انصافت کجاست ای زندگی ای زندگی ( ادامه )

میگم مسافرم دلیجان عشقم و ساختم
میگی تنها نرو دل و به دلواپسی باختم
میگی همسفر و از جنس پاک عشق و نورن
امید وآرزو های منن سنگ صبورم
تو که درد جدایی از وطن رو خوب میدونی
دلم می خواد که با من این لالایی رو بخونی
که دلیجان سفرت خوش برو روز و شبت خوش
طپشهای دلم پشت وپناهت برو عاقبتت خوش
دلیجان سفرت خوش برو روز و شبت خوش
طپشهای دلم پشت وپناهت برو عاقبتت خوش
نگو تنها نرو تنها که نیستم دلم روحم امید وآرزوهام همه هستن
همان احساس ها ی شکننده که در دست زمانه نشکستن
تورو قسم میدم من ودعا کن واسه رسیدنم خدا خدا کن
میرم دریا کنارم وببینم واست یه موج از دریا می چینم  ( ادامه )

بارالها مددی که از تو غافل نشوم
بارالها مددی غريب و سائل نشوم
کمکم کن که پر از عشق شود دفتر دل
کمکم کن که ورق پاره باطل نشوم
با تو درويش منم گذشته از خويش منم
آن کم از همگان بيش منم گذشته از خويش منم
مثل يک شاخه سنگين پرم از بار نياز
بارالها چه کنم گر به تو مايل نشوم؟
دل درويش من اين ثروت بی پرده وفا
آيه بذل توام چگونه نازل نشوم
با تو درويش منم گذشته از خويش منم
آن کم از همگان بيش منم گذشته از خويش منم
من يکی قطره و تو ساحل دريای وجود
کمتر از هيچم اگر من به تو واصل نشوم ( ادامه )

صورتگر نقاشم هر لحظه بتی سازم
و آنگه همه بت ها را در پیش تو بگدازم
صد نقش برانگیزم با روح در آمیزم
چون نقش تو را بینم در آتش اش اندازم
تو ساقی خماری یا دشمن هشیاری
یا آنکه کنی ویران هرخانه که من سازم
جان ريخته شد بر تو آميخته شد با تو
چون بوي تو دارد جان جان راهله بنوازم
هر خون كه زمن رويد با خاك تو مي گويد: ( ادامه )

سادگي هامو شناختي
از نگاهم قصه ساختي
تـوي اين هواي غربـت
رنگ چشمـامو نباختي
واسه من مثل بهاري
عطر خوب شاليزاري
زيـر رگبار شکايت
منو تـنها نمي ذاري
تـو دليل خوب بـودن
لحظه ها رو ساده خوندن
تـو همه دلگرمي من
تا هميشه زنده موندن
تا هميشه زنده موندن
سفر دوباره تو
لحظه ابري رفتن
چشم تو دوباره ديدن ( ادامه )

عمر من غارت شد و غارتگر از من دور شد
من صبوري كردم و تاراج گر مغرور شد
عمر من همراه با تكرار روز و شب گذشت
شمع فانوس جواني دم به دم كم نور شد
خويشتن را بشكني ايثار اگر از حد گذشت
پاكبازي هر چه كردم دشمني منظور شد
راه را از چاه در هر لحظه ايي بايد شناخت
يك قدم غافل شدم يك عمر راهم دور شد
اي جوان كي گفته فصل انتهاست ؟
فصل اميد است و روز ابتداست
زندگي را با چراغ معرفت آغاز كن
در ركاب دوستي با همسفر پرواز كن  ( ادامه )

ميگويمت ولي تو كجا گوش ميكني
دستم نميرسد كه در آغوش گيرمت
اي ماه با كه دست در آغوش مي كني؟
در ساغر تو چيست كه با جرعه نخست
هشيار و مست را همه مدهوش ميكني
گر گوش ميكني سخني خوش بگويمت
بهتر ز گوهري كه تو در گوش ميكني
جام جهان ز خون دل عاشقان پر است ( ادامه )