دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

سبز منم که می‌زنم رنگ به برگ و بار تو
روز منم که می‌خزم باز به سایه سار تو
یار منم که می‌برم حافظه دیار را
دوست منم قدم قدم دور اما کنار تو
ناب منم که می‌خرم تلخ ترین شراب تو
آب منم که می‌روم تا ته خواب زار تو
داغ که نه باغ تو ام لاله زخمگاه من
مست منم که می‌چکم از سر آبشار تو
سبز منم که می‌زنم رنگ به برگ و بار تو
روز منم که می‌خزم باز به سایه سار تو
شور منم به ساز تو تلخ تر از نماز تو
راز منم بسته تو سبزترین بهار تو
اوج منم غزل منم موج به اندازه تو
باد منم به نرمی حریر تیغ دار تو ( ادامه )

آنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
رو سینه را چون سینه ها هفت آب شو از کینه ها
آنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو
باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
گر تو سوی مستان شوی مستانه شو مستانه شو
هوای عشق جانان در سر ماست
جمال گلشن جان منظر ماست
به ما بیداد اگر آرد ستمگر
جواب داد ما بر داور ماست
گر عاشقی در عشق او دیوانه شو دیوانه شو
بر هوش داری زودتر مستانه شو مستانه شو
مستی چشم او ببین مستی گزین مستی گزین ( ادامه )

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را؟
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را؟
نفسی یار شرابم نفسی یار کبابم
چو در این دوره خرابم چه کنم دور زمان را؟
تو مرا جان و جهانی
ز همه خلق رمیدم ز همه باز رهیدم
نه نهانم نه پلیدم چه کنم کون و مکان را؟
چو من اندر تک جویم چه روم آب چه جویم
چه توان گفت چه بگویم صفت آب روان را؟
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را؟
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را؟
ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی
چو ز تو یافت نشانی چه کنم نام و نشان را؟ ( ادامه )

عزيزان،عزيزان صداتان بريده
ترانه از اين بام پر و بال كشيده
بباريد كه اين بار دل خاك گرفته
برقصيد كه اين ساز به بي داد رسيده
بكوبيد،بكوبيد،به آواز بگوييد
كه از بار چه بسيار سر باغ خميده
شماييد خود ماه كه در چاه نشسته
شماييد خود “شمس” كه از شعر چكيده
همه خوب و همه خواب، شب ساكت مرداب
همه ماه گرفته در اين بسته ترين قاب
رها باش رها باش از اين فتنه رها باش
قفس تنگ و نفس تنگ،هوا باش هوا باش
همه قيل و همه قال،همه گنگ وهمه لال ( ادامه )

تيشه فرهاد دلي درياوار
درد شيرينو به خاطر بسپار
چک چک نورو از سقف بازار
ديروز دورو به خاطر بسپار
شمعي روشن کن پاي هر ديوار
سايه هامونو به خاطر بسپار
شهزاده عشق سراپا ايثار
از آتش گذشت به خاطر بسپار
بودن يعني عشق غربت يعني درد
اي درد کهنه از اين جا برگرد
شکل گريه نيست گريه زير لب
گريه در رگبار به خاطر بسپار
اي تو از جنس گل ابريشم
نام تو يعني تکرار شبنم
بي تو مي ترسم وقت سرودن
با تو گود ميره شهامت من
تا دريا درياست رودي جاري باش
تا عاشق تنهاست شعري کاري باش ( ادامه )

باز آمدم باز آمدم از پيش آن يار آمدم
در من نگر در من نگر بهر تو غمخوار آمدم
شاد آمدم شاد آمدم از جمله آزاد آمدم
چندين هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم
آنجا روم آنجا روم بالا بودم بالا روم
بازم رهان بازم رهان کاينجا به زنهار آمدم
من مرغ لاهوتی بودم ديدی که ناسوتی شدم
دامش نديدم ناگهان در وی گرفتار آمدم
من نور پاکم ای پسر نه مشت خاکم مختصر ( ادامه )

دیدم تو خواب وقت سحر
شهزاده ای زرین کمر
نشسته بر اسب سفید
میومد از کوه و کمر
میرفت و آتش به دلم میزد نگاهش
کاشکی دلم رسوا بشه دریا بشه
این دو چشم پر آبم
روزی که بختم وابشه پیدا بشه
اون که امد تو خوابم
شهزاده رویای من شاید تویی
اون کس که شب در خواب من آید تویی تو
از خواب شیرین ناگه پریدم
او را ندیدم دیگر کنارم بخدا
جانم رسیده از غصه بر لب
هر روز و هر شب در انتظارم بخدا ( ادامه )

ابر دلتنگی گرفت آسمون خونه رو
سیل غربتت شکست سقف ِ آشیونه رو
خیلی وقت که پاهات لبه مرز رفتن
برو اما مهربون این چه طرز رفتنه
چیو پنهون میکنی پشت دیوار سکوت
درد تو بگو نترس حاضرم واسه سقوط
نسبتم با زندگی بی تو یک آه و دم
باورم نکن برو من خدا شاهدمه
خونه بی تو منو به گریه وادار میکنه
درد تکراری یه روز درد و تکرار میکنه
آرزوم تویی و حیف آرزوت جایه دیگه ست
روی ساحل دلت رد پاهای دیگه ست
چیو پنهون میکنی پشت دیوار سکوت
درد تو بگو نترس حاضرم واسه سقوط ( ادامه )

یه عمره خواب می بینم که جاده زیر پاهامه
یه عمره رفتن از اینجا تمام وقت رویامه
یه عمره منتظر موندن غم امروز و فردامه
نه تقدیرم عوض میشه نه رفتن قد پامه
خسته ام من از این درد از این حسرت که باهامه
که این چنین درگیر رویاتم حضورت اوج شعرامه
ببین این همه دیوارو که بین من و دنیامه
دوباره فصل تنهایی همیشه روی موهامه
یه عمره منتظر موندن غم امروز و فردامه
فقط می بینم اون روزو که دستات تو دستامه ( ادامه )

شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
توُ حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه
توی تاریکی خونه بَس به اِنتظار نشستم
با خِشتِ کُهنهء دیوار هر چه بود زدم شکستم
شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
توُ حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه
غروب با فریاد تلخش میگه که خورشیدُ بُردن
آواز جغدی رو دیوار اِنگار میگه دلا مُردن دلا مُردن
غروب با فریاد تلخش میگه که خورشیدُ بُردن
آواز جغدی رو دیوار اِنگار میگه دلا مُردن دلا مُردن
شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
تو حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه
توُی این اطاق تاریک جای خالیِ تو مونده
حُرم طَب داره نفسهام ،گُل عُمرم رو سوزونده ( ادامه )