دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

دل نگران تو هستم من اینجا…
برای دل نگرانی هایم کاری کن…
تو این دل نگرانی را به من هدیه کردی…
حالا چرا هدیه خویش را پس نمیگیری …
چرا نمی آیی …
چرا نمی خواهی بدانی …
چرا نمی خواهی بفمی …
که عاشقانه دل نگران تو هستم …
من فقط دل نگران تو هستم …
فقط دل نگران…

افسوس …
افسوس ای روزگار..
افسوس میخورم که چرا …
با من من چنین کردی …
افسوس میخورم از کاری که تو با من کردی…
افسوس ای روزگار …
کاری با من کرد که دیگر به کسی ..
اطمینانی ندارم ..
افسوس …
افسوس افسانه ای ساخت برای من ..
برای کسانی که شاید افسانه ی مرا برای هم بازگو کنند
و افسوس بخورند به حال خراب من ..
افسوس و صد افسوس..

غریبه ای بیش نیستم من اینجا…
در این روزگار غریب …
در این شهر غریب …
شاید روزی غریبه ای اشنا از راه رسید …
که غریبانه دل به من بست
و من با این همه آشنای غریب چه کنم …
دوست ندارم اینجا بمانم …
دوست دارم رها باشم …
رها رها رهاتر از پرندگان …
رها همچون پروانه ای عاشق رها در باد …
غریبه اگر امدی …
مرا نیز با خود ببر …
من نیز خود اینجا غریبه ای بیش نیستم
مرا با خود ببرغریبه
ماندن دیگر جایز نیست اینجا
غریب آشنا …

برای یکبار هم که شده
بغض های مرطوب مرا باورکن
درست است که اینجا آسمان ابری ست
اما این باران نیست که میبارد
صدای خسته ی قلب من است
که از آسمان بیرون میریزد…
به معنای دلتنگی برای تو …

آمدی گریه کنی شعر بخوانی بروی
نامه ای خیس به دستم برسانی بروی
در سلام تو خداحافظی ات پیدا بود
قصدت این بود از اول که نمانی بروی
خواستی جاذبه ات را به رخ من بکشی
شاخه ی سیب دلم را بتکانی بروی
جای این قهوه فنجان که به آن لب نزدی
تلخ بود این که به جان لب برسانی بروی
بس نبود این همه دیوانه ی ماهت بودم !؟
دلت آمد که مرا سر بدوانی بروی!؟
جرم من هیچ ندانستن از عشق تو بود
خواستی عین قضات همه/دانی بروی
چشم آتش! مژه رگبار! دو ابرو ماشه!
باید این گونه نگاهی بچکانی بروی
باشد این جان من این تو , بکشم راحت باش
ولی ای کاش که این شعر بخوانی بروی

دعا می کنم که هیچگاه چشمهای زیبای تو را
در انحصار قطره های اشک نبینم
دعا می کنم که لبانت را فقط در غنچه های لبخند ببینم
دعا می کنم دستانت که وسعت آسمان و پاکی دریا و بوی بهار را دارد
همیشه از حرارت عشق گرم باشد
من برایت دعا می کنم که گل های وجود نازنینت هیچگاه پژمرده نشوند
برای شاپرک های باغچه ی خانه ات دعا می کنم
که بال هایشان هرگز محتاج مرهم نباشند
من برای خورشید آسمان زندگیت دعا می کنم که هیچگاه غروب نکند

در طالعم نبود که با تو سفر کنم
رفتم که رنج های تو را مختصر کنم
این روزها سکوت من از ناتوانی است
من کیستم که از تو بخواهم حذر کنم؟
هرگز مباد این که بخواهم به جرعه ای
طعم زبان تلخ تو را بی اثر کنم
آن قدر دور می شوم از چشمه های تو
تا باغ را به دیدن تو تشنه تر کنم
آن وقت با خیال تو یک رود می شوم
تا با تو از میان درختان گذر کنم
جان در ازای بوسه ی تو…حاضرم که من
بازنده ی معامله باشم، ضرر کنم
هرگز نخواستم که به نفرین و ناله ای
از ظلم تو زمین و زمان را خبر کنم
دارم به خاطر تو از این شهر می روم
شاید که از دیدنت نتوانم حذر کنم

و درد که این بار پیش از زخم آمده بود
آنقدر در خانه ماند که خواهرم شد
با چرک پرده ها با چروک پیشانی دیوار کنار آمدیم
و تن دادیم به تیک تاک عقربه هایی
که تکه تکه مان کردند
پس زندگی همین قدر بود ؟
انگشت اشاره ای به دوردست ؟
برفی که سال ها بیاید و ننشیند ؟
و عمر که هر شب از دری مخفی می آید
با چاقویی کند
ماه شاهد این تاریکی ست
و ماه دهان زنی زیباست
که در چهارده شب
حرفش را کامل می کند
و ماهی سیاه کوچولو
که روزی از مویرگ های انگشتانم راه افتاده بود
حالا در شقیقه هایم می چرخد
در من صدای تبر می آید.
آه ، انارهای سیاه نخوردنی بر شاخه های کاج
وقتی که چارفصل به دورم می رقصیدند
رفتارتان چقدر شبیهم بود
در من فریادهای درختی ست
خسته از میوه های تکراری
من ماهی خسته از آبم
تن می دهم به تو
عروس غمگین
تن می دهم به علامت سوال بزرگی
که در دهانم گیر کرده است.
پس روزهایمان همین قدر بود؟
و زندگی آنقدر کوچک شد
تا در چاله ای که بارها از آن پریده بودیم افتادیم.

تابحال از مرز چشمانش فراتر رفته ای ؟
تو میدانی به جنگی نابرابر رفته ای ؟
لشکرت وقتی که از دشمن اطاعت می کنند
ناگزیر از دست احساس خودت در رفته ای ؟
بارها و بارها هی التماسش کرده ای ؟
بی سبب آیا به سنگرهای دیگر رفته ای ؟
هی فریبت داده اند اما تو باور کرده ای
اشتباه آیا مسیری را مکرر رفته ای ؟
مرگ یک فرمانده از درد اسارت بهتر است
با فشنگ آخر یک اسلحه ور رفته ای ؟
ضربه های بیشتر معمولا آدم می خورد
هر زمان از راههای مطمئن تر رفته ای !!

دوباره آمدن و مبتلا شدن سخت است
که نقشِ اول ِ این ماجرا شدن سخت است
برایِ آن که سکوتِ تو را نمی فهمد
چقدر حنجره ی بی صدا شدن سخت است
بنا نبود بمانی چرا به من گفتی
کلاغِ آخرِ این قصه ها شدن سخت است ؟!
تو رفتی از همه دنیا گذشتم اما این
گذشتن از همه چیز و رها شدن سخت است
بیا از اولِ این ماجرا خودت برگرد
که آشنائی و بعدش جدا شدن سخت است
شکسته است غرورش ، وگرنه شیطان هم
نمازِ اولِ وقتش قضا شدن سخت است
مزاح بوده انالحق کسی اگر گفته
برای شخصِ خدا هم خدا شدن سخت است !!