دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

من می دونم که حرفات دروغه فریبه
اون نگاه قشنگت فریبه دروغه
تو می گفتی که با من می مونی
که با من می خونی
قصه عشق و رویا تمومش دروغه فریبه دروغ
اما تو امروز دستات تو دست یار غریبست
فردا می دونم چشمات اسیر چشمای مست هزار دیگست
حرفات می دونم همش فریبه همش دروغه
من می دونم که حرفات دروغه فریبه
اون نگاه قشنگت فریبه دروغه
تو می گفتی که با من می مونی
که با من می خونی  ( ادامه )

به آلبوم شبی تا سحر نظر کردم
به یاد عمر گذشته شبی سحر کردم
به یادبود عزیزان دمی به سر بردم
شبی دو مرتبه با عمر رفته سر کردم
به هر دری که شدم بی نتیجه برگشتم
دری گشوده نشد خویش در به در کردم
مناظری ز حیات گذشته را دیدم
بدیدم آن همه باز دیده پُر گوهر کردم
نشان کودکی از مام خسته پرسیدم
دوباره دیدنی از چهره پدر کردم
به هر دری که شدم بی نتیجه برگشتم
دری گشوده نشد خویش در به در کردم
هی
هنوز آن همه خاطرات در یاد هست
اگرچه بر سر آن زندگی هدر کردم  ( ادامه )

بادبادک ها
تا افق پله به پله
شب به نرمی گام برداشت
در کنار پله ها فانوس روشن بود
بادبادک های بازیگوش دم تکان دادند
بادبادک رفت بالا قرقره از غصه لاغر شد
بادبادک جان چه می بینی از آن بالا؟
در میان جاده ها آیا غباری هست ؟
بر فراز تخت سنگ آیا نشان از نعل اسب تک سواری هست؟
بادبادک جان ببین آیا بهاری هست؟
بادبادک جان ببین آیا جای پایی سبز خواهد شد؟
بر سر سفره بغض سنگینی برایم لقمه می گیرد
بادبادک جان ببین پیک امید آیا روی دوشش کوله باری هست؟ ( ادامه )

خیال کردم تو هم درد آشنایی
به دل گفتم تو هم همرنگ مایی
خیال کردم تو هم در وادی عشق
اسیر حسرت و رنج و بلایی
ندونستم تو بی مهرو وفایی
نفهمیدم گرفتار هوایی
ندونستم پس دیدار شیرین
نهفته چهره تلخ جدایی
تو که گفتی دلت عاشق ترینه
دلت عاشق ترین قلب زمینه
همیشه مهربونه با دل من
برای قلب تنهام همنشینه
چرا پس به تیغ بی وفایی
شده قربانیت بی خون بهایی
نفهمیدی امید نا امیدی
رها کردی دلم رفتی کجایی
ز بس آزار دادی روز و شب دل
دل دیوانه ام آخر شد عاقل
دل غافل شد عاقل دست برداشت  ( ادامه )

به مژگان خارهای راه رفتن
به ناخن سنگ های خاره سفتن
به بی تقصیری اندر حبس تاریک
پیام حکم قتل خود شنفتن
مرا خوشتر بود ازیک تملق
به نزد مردمان سفله گفتن
به مژگان خار های راه رفتن
به ناخن سنگ های خاره سفتن
به بی تقصیری اندر حبس تاریک
پیام حکم قتل خود شنفتن ( ادامه )

با من اکنون چه نشستنها،خاموشیها
با تو اکنون چه فراموشی ها
چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم
خانه اش ویران باد
من اگر ما نشوم تنهایم
تو اگر ما نشوی خویشتنی
از کجا که من وتو
شور یکپارچگی را در شهر باز برپا نکنیم
از کجا که من وتو،
مشت رسوایان راباز نکنیم
من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه برمی خیزند
من اگر بنشینم تو اگر بنشینی چه کسی برخیزد ( ادامه )

در این زمانه بی هیاهوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
چگونه شرح دهم، لحظه لحظه خود را
برای این همه ناباور خیال پرست
به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست
رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرزه علف های باغ کال پرست
رسیده ام به کمالی که جز اناالحق نیست
کمال دار را برای من کمال پرست
هنوزم زنده ام و زنده بودنم خاریست
به تنگ چشمي نامردم زوال پرست
به شب نشینی خرچنگ های مردابی ( ادامه )

یه درخت خشک وبی برگ میون کویر داغ
توی ته مونده ذهنش نقش پررنگ یه باغ
شاخه سبز خیالش سر به آسمون کشید
برو دوشش همه پرشد زاقاقی سفید
زیر سایه خیالی کم کمک چشماشو بست
دید دو تا کفتر چاهی روی شاخه هاش نشست
اولی گفت اگه بارون باز بباره توکویر
دیگه اما سر رسیده عمر این درخت پیر
دومی گفت که قدیما یادمه کویرنبود
جنگل و پرنده بود و گذر زلال رود
گفتن و ازجا پریدن با یه دنیا خاطره
اون درخت اما هنوزم تو کویر باور
اولی گفت اگه بارون بازبباره توکویر
دیگه اما سررسیده عمراین درخت پیر ( ادامه )

گردی از راهی نمی خیزد سواران را چه شد
مرده اند ازبیم یاران نامداران را چه شد
جز صدای جغدها چیزی نمی آید به گوش
قمریان آخر کجا رفتند، ساران را چه شد
ازهجوم کرکسان شوم قلب من گرفت
بلبلان،قرقاولان،کبکان،هزا ران را چه شد
دور تا دور من از دشمن سیاهی می زند
دوستان ما کجا رفتند یاران را چه شد
قمریان آخر کجا رفتند ساران را چه شد
هر کجا سوز زمستان است وتاراج خزان
روح تابستان عطر نوبهاران را چه شد
زیر سم لشکر ضحاک پشت من شکست
کاوه لشکرشکن کو شهسواران را چه شد
لشکر توران به قلب سرزمین ما رسید
رستم و گودرز کو اسفندیاران را چه شد ( ادامه )

از خرابي مي گذشتم خانه ام امد به ياد
دست و پا گم كرده اي ديدم دلم امد به ياد
سر به هم اورد كه ديدم برگهاي غنچه را
محفل دوستان یک دلم آمد به یاد
از خرابي مي گذشتم خانه ام امد به ياد
دست و پا گم كرده اي ديدم دلم امد به ياد
سر به هم اورد كه ديدم برگهاي غنچه را
محفل دوستان یک دلم آمد به یاد ( ادامه )