دانلود جدیدترین آهنگ های ایرانی

وقتی از چشم تو افتادم دل مستم شکست 
عهد و پیمانی که روزی با دلت بستم شکست 
ناگهان دریا ! تو را دیدم حواسم پرت شد 
کوزه ام بی اختیار افتاد از دستم شکست 
در دلم فریاد زد فرهاد و کوهستان شنید 
هی صدا در کوه،هی “من عاشقت هستم”

شکست بعد ِ تو آیینه های شعر سنگم میزنند 
دل به هر آیینه ،هر آیینه ایی بستم شکست 
عشق زانو زد غرور گام هایم خرد شد 
قامتم وقتی به اندوه تو پیوستم شکست
وقتی از چشم تو افتادم نمیدانم چه شد

پیش رویت آنچه را یک عمر نشکستم شکست …

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست

آه، بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاد در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد

بال وقتی قفس پر زدن چلچه هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است

مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مساله و دوری عشق

و سکوت تو جواب همه ی مساله هاست

دلم گرفته ای دوست ! هوای گریه با من

گر از قفس گریزم ،کجا روم کجا من؟

نه بسته ام به کس دل، نه بسته کس به من دل

چو تخته پاره بر موج…رها رها رها من!

زمن هر انکه او دور چو دل به سینه نزدیک

به من هر انکه نزدیک،از او جدا جدا من…

هر جا چراغی روشنه از ترس تنها بودنه
ای ترس تنهای من اینجا چراغی روشنه
اینجا یکی از حس شب احساس وحشت می کنه
هرروز از فکر سقوط با کوه صحبت می کنه
جایی که من تنها شدم شب قبله گاهه آخره
اینجا تو این قطب سکوت کابوس طولانی تره
من ماه میبینم هنوز این کور سوی روشنه
اینقدر سو سو می زنم شاید یه شب دیدی منو

وفا دار تو بودم تا نفس بود
دریغا همنشینت خار وخس بود
دلم را باز گردان باز گردان
همی جان سوختنت بس بود
درون سینه آهی سرد دارم
دلی پژمرده ،رنگی زرد دارم
ندانم عاشقم مستم چه هستم
همی دانم دلی پر درد دارم
کسی مانند من تنها نمانده
به راه زندگانی وا نمانده
خدا را در صفای کاروان ها
غریبی در بیابان جا نماند
لب خشکم ببین چشم ترم را
بیا از باده پر کن ساغرم را
دلم در تنگنای این قفس مرد
رسید آن دم که بگشایی پرم را

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمترمی‌کنند
گوییا باور نمی‌دارند روز داوری
کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند
یا رب این نودولتان را بر خر خودشاننشان
کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند
ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان
می‌دهند آبی که دل‌ها را توانگر می‌کند
صبحدم از عرش می‌آمد خروشی
عقل گفت قدسیان گویی که شعر حافظ از بر می‌کنند

کودکم از ما دگر گذشت
زندگی برای توست
بنواز آوای زیبای زندگی را
رقاصه روزگار بودیم، به ساز توهم میرقصیم
چیزی که از این کهکشان کم نمیشود

کاش باران بگیرد …
کاش باران بگیرد و شیشه بخار کند…
و من همه ی دلتنگیهایم را رویش “ها” کنم…
و با گوشه ی آستینم همه را یکباره پاک کنم …
و خلاص…!!

حس قشنگیه
یكی نگرانت باشه،
یكی بترسه از اینكه یه روز از دستت بده.
سعی كنه ناراحتت نكنه،
حس قشنگیه …

می ترسم از بعضی آدما …
آدمایی که امروز دوستت دارن و فردا بدون هیچ توضیحی رهایت میکنند
آدمایی که امروز پای درد دلت می نشنینند و فردا بی رحمانه قضاوت میکنند …
آدمایی که امروز لبخندشان را میبینی و فردا خشم و قهرشان …
آدمایی که …امروز قدرشناس محبتت هستند و فردا طلبکار محبتت …
آدمایی که امروز با تعریفشون تو رو به عرش میبرن و فردا سخت به زمین میزنند …
آدمایی که مدام رنگ عوض میکنن.. امروز سفیدن..فردا خاک